„Gij zult weder wijngaarden planten op de bergen van Samaria; de planters zullen planten en de vrucht genieten.”

Terwijl dit nog niet vervuld is, verwachten wij met reden dat God, Die niet liegen kan, dat nog eens in het laatste der dagen vervullen zal. Ook zal er dan vrede zijn. In Jesaja 65:21 en 22 wordt dit in dergelijke woorden ook beloofd. Het ziet op iets dat Israël zal doen en zal ervaren in het laatste der dagen, zowel in het lichamelijke als in het geestelijke. Joden hebben na de ballingschap in Babel de bergen van Samaria nooit bezeten, dus hebben ze daar nooit wijngaarden kunnen planten.

Deze tekst bevat dus natuurlijke en geestelijke weldaden. In deze tekst wordt beloofd dat Israël naar zijn land zal terugkeren en daar weer wijngaarden zal planten. De Joden zullen „in een ongestoorde vrede vrucht ervan eten.” De wijngaarden kunnen zien op de tijd na Babel en een voorbeeld zijn van de nieuwtestamentische tijd.

Wat is Samaria? Dat is een gebied tussen Galilea en Judea. Voorzien van bergen en van vlakke velden. Het verschilt weinig van Judea. Samaria heet in het Hebreeuws Shomron. Dat was eerst de naam van een berg (2 Koningen 16:24), daarna van een stad en tenslotte van het omliggende land (2 Koningen 23:19).

Joachim Mobachius, predikant te ’s-Hertogenbosch ”De lang gewenste en vast aanstaande bekering van het volk der Joden” (1746)