Als het aan CDA-kamerlid Vietsch ligt, wordt het stiltecentrum op de negende verdieping van het ministerie van VROM snel ontmanteld. „Puur bijgeloof”, zo betitelt ze de vermeende bescherming die zou uitgaan van de ”biopolers”. Deze mysterieuze apparaten moeten aardstralen tegenhouden: bundels negatieve energie waarvan het bestaan nooit is bewezen. Alleen in de paranormale en occulte hoek wordt er geloof aan gehecht. Vietsch dringt in kamervragen aan op actie tegen wat ze noemt „je reinste oplichterij.”

Over het stiltecentrum van VROM is al eerder het nodige te doen geweest. Het werd in 1998 door de toenmalige minister Pronk met een slag op een exotische klankschaal in gebruik gesteld. De achterban van de stichting Skepsis maakte zich menig keer vrolijk over het verschijnsel, vooral als het verenigingsorgaan er weer eens de draak mee had gestoken.

Het stiltecentrum is zo door New Age-experts ingericht dat kosmische levensenergie weldadig door de ruimte kan wervelen. Geluk en gezondheid maar ook geld zal de bezoekers toevloeien. Dat moet de reden zijn waarom het centrum zo populair is onder de VROM-ambtenaren. Elke week doen al gauw vijftig medewerkers de ruimte aan. Ze kunnen daarbij gebruikmaken van speciale kussentjes die gevuld zijn met boekweitkaf.

Rob Nanninga van de stichting Skepsis verbaast zich erover dat het zes jaar heeft geduurd voordat er vanuit de Tweede Kamer actie tegen deze humbug werd ondernomen. „De tijden zijn aan het veranderen”, vermoedt hij. Wat hem betreft wordt er meteen de bezem door andere verdiepingen op het departement gehaald.

Hij herinnert eraan dat VROM jarenlang een notoire New Age-man op de loonlijst had staan in de persoon van dr. ir. B. Zoeteman. Die bekleedde er de functie van plaatsvervangend directeur-generaal Milieubeheer. Hij is auteur van het hoogst curieuze boek ”Gaiasofie” en is tegenwoordig bijzonder hoogleraar in Tilburg.

Als topambtenaar bij VROM presteerde hij het om een organisatie voor subsidie voor te dragen die energie uit de ether wilde halen. Ook kreeg in zijn tijd een Delfts instituut van het ministerie opdracht om criteria op te stellen voor de subsidiëring. Dat liep -uiteraard- op niets uit. Energie uit de ether halen was een hersenspinsel van de grondlegger van de antroposofie, Rudolf Steiner. Van hem is Zoeteman een aanhanger. „Steiner was zo occult als wat”, tekent Nanninga aan.

De subsidie ging dus niet door maar Zoeteman had een uitwijkmogelijkheid. Hij was in zijn vrije tijd voorzitter van de obscure stichting Milieubewustzijn, die graag 400.000 gulden voor het project over had.

Ook schreef Zoeteman in zijn VROM-tijd een voorwoord in het boek van de Wageningse bioloog Hans Andeweg, die daarin beschrijft hoe paranormale pendels ingezet kunnen worden bij het gezondmaken van de natuur. Ook was het volgens Andeweg mogelijk bomen en planten op afstand aan te sturen zodat ze hun leven weer helemaal op orde zouden krijgen.

„Een primitief magisch geloof”, zo omschrijft Nanninga het gedachtegoed dat mensen als Zoeteman en Andeweg maar ook de initiatiefnemers van het stiltecentrum aanhangen. Hij vreest dat met het vertrek van Zoeteman nog niet zijn geestverwanten van het departementale toneel zijn verdwenen. Of ze hun inspiratie nog lang in het stiltecentrum kunnen opdoen, hangt nu af van minister Dekker.