Met raadsels omgeven is de dood van Dille. Daags voor haar dood zette de vermagerde vrouw een filmpje op Facebook. Daarin vertelt ze dat ze wordt bedreigd door moslims. Ook beweert ze dat ze op 15 maart 2017, de dag van de Tweede Kamerverkiezingen, is „ontvoerd, verkracht en mishandeld door moslims, omdat ze graag wilden dat ik mijn mond zou houden in de Haagse gemeenteraad.”

Ze beschuldigt in het filmpje haar mederaadslid Arnoud van Doorn ervan achter die vermeende misdrijven te zitten. „Hij haat mij intens.” Van Doorn meldde, voordat bekend was dat Dille suïcide had gepleegd, dat hij overwoog aangifte van smaad en laster te doen. Vrijdag twitterde Van Doorn een vakantiefoto vanuit Marokko met de tekst: „Nederland, de media en de haatpolitici kunnen even de pot op.”

Dille wilde geen aangifte doen en wenste geen bemoeienis van de politie, meldden de gemeente Den Haag en het openbaar ministerie vrijdag. Vooralsnog doet Justitie geen verder onderzoek. Het CDA en de PvdA in de raad bepleiten een onderzoek naar de rol van betrokken instanties.

Van Doorn en Dille waren voorheen collega’s bij de PVV. Van Doorn werd moslim en zit nu namens de islamitische Partij van de Eenheid (1 van de 45 zetels) in de raad. De politicus werd in 2015 in hoger beroep veroordeeld voor onder meer het lekken van geheime stukken en het verkopen van hennep aan minderjarigen.

Raadslid Pieter Grinwis van de CU/SGP (1 zetel) ervaart „verdriet en onmacht” over Dilles dood. „Tijdens de laatste raadsvergadering voor het zomerreces oogde ze vrolijk. Ik ken haar als een vrouw met humor en met hart voor kwetsbare kinderen.”

Hij wil „niet speculeren” over de beschuldigingen van Dille aan het adres van haar opponent Van Doorn. „Ik denk dat Dille het mysterie meeneemt in haar graf.”

In ieder geval neemt Grinwis haar noodkreet over bedreigingen uit islamitische kring serieus. „Veel raadsleden krijgen van alles naar hun hoofd geslingerd. In mijn omgeving hoor ik dat verwensingen nog een paar graadjes erger zijn als het om PVV’ers gaat. Dat vind ik triest. Dreigementen gaan je niet in de koude kleren zitten.”

Resoluut wijst Grinwis de redering van de hand dat PVV’ers vanwege hun uithalen naar de islam bedreigingen over zichzelf afroepen. „De manier van politiek bedrijven van de PVV is de mijne niet, maar we kennen vrijheid van meningsuiting. Natuurlijk is het niet leuk voor moslims dat ze door PVV’ers telkens in een hoek worden gezet. Maar dat mag voor die moslims nooit reden zijn politici te bedreigen of zelfs aan te vallen.”

Het geeft te denken dat mensen „frank en vrij” kunnen spotten met Jezus, maar dat ze in de problemen komen als ze bijvoorbeeld de profeet Mohammed op de hak nemen, stelt Grinwis. „Het staat buiten kijf dat de islam geweld soms legitimeert. De meeste aanslagen van de afgelopen jaren zijn islamitisch geïnspireerd.”

Hekel

Ook politicoloog en PVV-watcher dr. Chris Aalberts gaat ervan uit dat Dille doelwit was van bedreigingen. „Elke PVV’er is besmet en wordt door velen met de nek aangekeken. Een hoop mensen, niet alleen extremistische moslims, hebben een gloeiende hekel aan de PVV. Ik kan me voorstellen dat Dille zich onveilig voelde, al kan in haar hoofd wel een voorstelling van zaken zijn ontstaan die geen recht doet aan de werkelijkheid.”

Hij wil niet beweren dat Van Doorn te maken heeft met een kennelijke ontvoering en verkrachting van Dille. Wel is de PVV-kenner ervan overtuigd dat er tussen Dille en Van Doorn een „persoonlijke vete” bestond. „Ze werkten samen in de PVV. Als je elkaar dan later als tegenstanders ziet in de raad, geeft dat wrijving.”

Aalberts verzet zich eveneens tegen de gedachte dat PVV’ers een voedingsbodem creëren voor dreigementen uit islamitische hoek. „De wet staat beledigen en islamkritiek toe. Als moslims zich beledigd voelen, kunnen ze aangifte doen. De rechter bepaalt de grenzen. Tegen linkse mensen zeg ik vaak: Ik vind het wel fijn dat de PVV er bijvoorbeeld de vinger bij legt dat de islam niet zo liberaal omspringt met homo’s.”