De doelgroep van het boek is breed: iedereen die van hot naar her rent, druk is met van alles en nog wat en tegelijk verlangt naar rust. In onze tijd en cultuur moeten we zo veel. De lat ligt hoog. Iedereen speelt zijn eigen wedstrijd om ook nog als eerste te eindigen. Dat legt zo veel druk op mensen. Wie verlangt naar stilte en innerlijke rust wordt door Lapré meegenomen om die te ontdekken.

Sinds een jaar of tien kennen we het woord ”onthaasten”. Dit boek gaat over christelijk onthaasten. Wie de tijd neemt om stil te worden voor God, zal echte rust vinden. Wie de weg gaat die Jezus wijst, gaat vanuit het stille verlangen van zijn hart leven.

John Lapré schrijft over het persoonlijk en in gemeenschap stil worden voor God. De hoofdstukken luiden: Confronterende stilte; Als stilte de adem beneemt; Bezielende stilte; Innerlijke rust in een onrustige wereld; De kerk een oase van rust?

Nadenkend over de kerk en kerkdiensten schrijft Lapré: „De christelijke geloofsgemeenschap is er niet om mensen door een programma te loodsen (daar hoef je niet christelijk voor te zijn), maar om hen in de tegenwoordigheid van God te brengen. Dáár ligt de focus. De tegenwoordigheid van God ontstaat waar het menselijke hart wordt geraakt, in al zijn kwetsbaarheid, pijn en verlangen. Door het woord, door de muziek, maar zeker ook door de stilte geven we God de kans zijn shalom te verspreiden.”

De auteur pleit voor een stilterevolutie en vindt dat de protestanten maar een hoop onrustig gepraat en soms te harde muziek in de wereld brengen. Als protestant kan hij jaloers zijn op de stilte die in de Rooms-Katholieke Kerk meer gevierd wordt. Overal zijn mensen die worstelen met klachten vanwege herrie, drukte en hoge verwachtingen. Velen nemen de toevlucht tot yoga en mindfulness. Dat zou niet nodig moeten zijn als mensen in hun zoektocht naar zingeving de rust van God in de kerken zouden kunnen vinden.

Het boek van Lapré is meditatief, spiritueel. De auteur grijpt terug op Gods Woord. Hij geeft eigen inzichten en ervaringen door. Hij sluit in zijn denken ook aan bij diverse andere schrijvers, van wie ik alleen Henri Nouwen noem. Nouwen is voor hem een voorbeeld in theologie en levenswandel. Ook hij vond zijn rust bij God, bij Wie hij al zijn pijn kwijt kon. Hij koos bewust voor stilte en rust in zijn leven.

John Lapré zou met dit boek lezers zomaar kunnen ontregelen. Het klopt namelijk wat hij zegt. Wij zijn druktemakers die daarover zuchten en toch niet de moed hebben om bij God onze rust te zoeken en ons leven daarop aan te passen.

Lapré verrast nog meer. Hij is beroepsmilitair. Dat is bijzonder. Schrijft een militair zulk soort boeken? Als je zo iemand al in het leger vindt, dan moet hij wel de geestelijk verzorger zijn. Dus niet. Ontregelend voor orthodoxe lezers is mogelijk dat Lapré in zijn boek zelf zegt dat hij homo is en een partner heeft. Omdat hij dat zelf enthousiast vermeldt, mag ik in deze bespreking daar even op ingaan.

Over de relatie tussen kerk en lhbt’ers, God en homoseksualiteit heeft hij eerder een boek geschreven (”De veilige kerk”, Heerenveen, 2017). In zijn nieuwe boek pleit Lapré opnieuw voor een kerk van stilte, rust én veiligheid. Het zou zomaar kunnen dat zijn nieuwe boek daar nog meer aan bijdraagt. Twee predikanten bevelen het van harte aan: de gereformeerde ds. Jos Douma en de evangelische ds. Wieger Sikkema. Ik constateer dat een relatie/huwelijk van homo’s ook in Bijbelgetrouwe kring steeds vaker en ook in alle openheid gewoon gevonden gaat worden. Lapré is er God dankbaar voor. Hierbij zullen de gedachten van lezers ongetwijfeld verschillende kanten op gaan.

Boekgegevens

Stoppen met moeten. Op weg van stress naar stilte, John Lapré; uitg. Ark Media, Heerenveen, 2018;

ISBN 978 90 338 0164 8; 142 blz.; € 14,95.