Tot voor kort moesten zij het stellen met een enkele sonate uit ”Der Getreue Music-Meister”, muziek die uitblinkt in inventiviteit en die in dit genre smaakt naar meer.

Het bestaan van een twaalftal fantasieën voor de viola da gamba was wel bekend, want we weten dat Telemann in 1735 iedere veertien dagen steeds twee fantasieën te koop aanbood. Ze werden echter als verloren gegaan beschouwd – tot in 2015 de stukken opdoken in het Staatsarchief in Osnabrück. Een jaar later werden de manuscripten gepubliceerd en ontfermde gambist Robert Smith zich over de ‘kersverse’ partituren.

Het blijken prachtige stukken te zijn, zeer gevarieerd in toonsoort en karakter en vol sprankelende ideeën qua ritme en klankkleur.

Als de informatie in het cd-boekje klopt (de opnames zouden in 2016 hebben plaatsgevonden), had Smith slechts enkele maanden de tijd om ze alle twaalf in te studeren en op te nemen. Het klinkende resultaat is een klein wonder. Onvoorstelbaar dat een musicus in zo korte tijd erin slaagt een volslagen nieuw repertoire zich eigen te maken en het op zo’n wijze uit te voeren dat je als luisteraar de muziek ervaart als eindproduct van een proces van rijping en verdieping.

Telemann was een genie en zijn muziek is nog steeds geniaal; Bach stond toentertijd zelfs in zijn schaduw. Het kan geen kwaad om in 2018 Telemann te (her)-waarderen om zijn grote talent voor toegankelijke muziek van hoge kwaliteit.

G. P. Telemann – Fantasias for Viola da Gamba – Robert Smith; Resonus Classics (RES 10195); € 8,99; bestellen: www.resonusclassics.com