Echt verrassend mag deze uitkomst niet heten. Huurders geven aan het gevoel te hebben dat ze te veel geld te betalen voor te weinig woonruimte. Niet zelden gaat het om mensen die noodgedwongen in een huurwoning verblijven, omdat een koophuis financieel buiten bereik ligt of omdat de bank weigert een lening te verstrekken. Zo bekeken is deze groep dus alleen maar negatief over wat in feite een negatieve keuze is.

Daar komt bij dat huurders het gevoel zullen hebben elke maand een substantieel bedrag uit te geven zonder dat daar op termijn enig rendement tegenover staat. Huiseigenaren met een geheel aflossingsvrije hypotheek bevinden zich in een vergelijkbare positie, maar profiteren tenminste nog van een eventuele waardestijging van het pand. Huurders daarentegen bouwen geen enkel vermogen op en staan bij een verhuizing met lege handen.

Dat zorgt ervoor dat de doorstroming naar een groter of mooier huis veel lastiger is dan voor de huiseigenaar die zijn woning met winst verkoopt en met dat bedrag achter de hand iets kan zoeken in een duurdere prijsklasse. Kopers hebben daarbij het extra voordeel dat ze de hypotheekrente kunnen vastleggen voor een periode van twintig of zelfs dertig jaar. Daarmee ben je als huiseigenaar verzekerd van gelijkblijvende maandlasten, terwijl huurders elk jaar geconfronteerd worden met een huurverhoging.

Rompslomp

Wie een huis koopt zal dat vanaf het eerste moment ook beschouwen als zijn eigendom, zelfs al is nog maar een fractie van de hypotheek terugbetaald. Weliswaar is onderhoud voor eigen rekening en levert dat gemiddeld genomen meer rompslomp op dan bij een huurhuis, er is aan de andere kant veel meer vrijheid om de woning naar eigen inzicht aan te passen. Daar komt bij dat elke woningverbetering niet alleen rechtstreeks het woongenot vergroot maar in de meeste gevallen ook resulteert in een waardevermeerdering.

Dat geldt niet zozeer voor smaakgevoelige zaken als nieuwe keukens en badkamers, maar wel voor extra vierkante meters in de vorm van een slaapkamer, een serre of een stenen aanbouw. Huurwoningen kunnen niet zomaar aan de eisen en wensen van de bewoner worden aangepast en daarnaast geldt vaak de verplichting dat de woning bij het opzeggen van de huur in de oude staat moet worden opgeleverd.

Daar komt nog eens bij dat aankoop van een huis door de extreem lage rente vaak goedkoper is dan het huren van een vergelijkbare woning. Wie om wat voor reden dan ook bot vangt bij de bank, zal knarsetandend uitwijken naar de huursector met het frustrerende gevoel achter het net te vissen.

Grootste probleem is echter dat een droomhuis zelden te huur is. Wie een betaalbare huurwoning zoekt is afhankelijk van wachtlijsten en het beschikbare aanbod. Dat leidt onvermijdelijk tot minder keuzevrijheid –en dus ook tot minder tevredenheid– dan bij de aspirant-koper die met zijn specifieke wensenlijstje in de hand geduldig op zoek kan naar dat ene ideale huis dat binnen het budget valt en precies aan het ideaalbeeld voldoet.

De auteur is schrijver en publicist. Reageren? hormann@refdag.nl