Natuurlijk, maandag was er de beëdiging van de president. Twee maanden geleden werd Poetin met driekwart van de stemmen herkozen. Tot 2024 rust het bestuur van het immens grote land op zijn schouders.

Toch zijn er in Rusland duizenden mensen die denken dat Poetin het niet zo nauw neemt met zijn eed op de grondwet en vinden dat hij een loopje neemt met het recht. Zij gaan de straat op, maar verzuimen hier een vergunning voor aan te vragen. Of ze leggen zich niet bij de weigering daarvan neer. Vervolgens krijgen ze te maken met de oproerpolitie. De sterke arm pakte niet minder dan 1600 mensen op. Ook oppositieleider Navalni werd afgevoerd. Of beter gezegd: weggesleept. Het was hem ook al geweigerd om mee te doen aan de presidentsverkiezingen, maar toch blijft hij de grote leider uitdagen.

Uiteindelijk verenigde Rusland zich woensdag in de herdenking van de helden van de Grote Vaderlandse Oorlog tegen nazi-Duitsland. In weinig landen wordt het einde van de Tweede Wereldoorlog zo groots en meeslepend gevierd als in Rusland. Hele legers komen ervoor op de been en complete wapensystemen worden aan het volk getoond.

Zelfs de Israëlische premier Netanyahu was erbij. Zou hij Poetin zijn dia’s over het Iraanse atoomprogramma nog hebben getoond?