Hoewel het volume slechts licht toenam (3,2 procent), steeg de prijs per kilo met 6 procent. De grootste stijging schreef de mozzarella op zijn rekening. Deze zachte, kneedbare kaas wordt van de melk van buffels gemaakt. Echte mozzarella is dan ook herkenbaar aan de toevoeging ”di bufala”.

Nadeel voor de mozzarellaproducenten is dat er onder consumenten verwarring bestaat over de naam en de kernmerken van originele mozzarella. Onder dezelfde naam wordt ook mozzarella van koeienmelk verkocht, die als ”fior di latte” wordt aangeduid. Deze is weliswaar in de meeste gevallen ook uitstekend, maar toch iets anders.

Ook erg goed doen de parmigiano en de grana padano het, harde kazen die onder andere geraspt over pastagerechten gaan. De exportstijging is volgens Coldiretti, de agrarische koepelorganisatie, het direct gevolg van het verbod dat de Europese Unie heeft opgelegd aan Duitse producenten om de zogenaamde parmesan te maken. Buiten Europa gaat het namaken echter ongebreideld voort. Coldiretti zegt dat er in Zuid-Amerika, de VS en Canada onder Italiaanse duiven wordt geschoten.

De populariteit van Italiaanse kazen in het buitenland blijkt volgens onderzoek van Ismea, een onderzoeksinstelling van de landbouwsector, te rusten op drie pijlers: kwaliteit, assortiment, imago. Ook worden de kazen beschouwd als puur (in de zin dat het geen namaak is), traditioneel, terwijl de veelzijdigheid ervan in de keuken wordt geroemd.

Minder blij zijn de ondervraagden met de korte houdbaarheid van deze melkproducten. Dikwijls zitten ze in omslachtige verpakkingen die na één keer openen niet meer goed sluiten. Ook over de vaak hoge prijs wordt geklaagd. Dat heeft ook te maken met de extreem hoge prijs voor melk in Italië. Ter indicatie: een liter melk in de supermarkt kost bijna het dubbele van een liter in Nederland.

Buitenlanders die een Italiaanse kaas kopen, worden in hun koop bevestigd als er een gedegen kwaliteitsaanduiding op het etiket staat. In dat opzicht is de DOP-typering, een soort kwaliteitskeurmerk, zeer belangrijk. De bekendste Italiaanse kazen hebben deze kwaliteitsaanduiding op hun product, hetgeen zowel in het voordeel is van de producent (niemand mag die kaas buiten een bepaald gebied produceren) als de consument (de kaas moet aan een aantal criteria voldoen). Er ligt echter nog veel terrein braak. Van de 400 Italiaanse kazen dragen er nog maar 30 het DOP-keurmerk.

Een ander punt van Italiaanse kaas dat het Ismea-onderzoek niet noemt, is het consumptiemoment. Dat komt naar voren uit een onderzoek van het communicatieadviesbureau McCann naar de markt voor grana padano, een harde kaas die sterk op parmezaanse kaas lijkt en ook uit Parma komt. McCann meent dat deze en andere kazen -met pasta en wijn- typische producten zijn die in het gezin worden geconsumeerd. Italiaanse kazen worden vaak na het hoofdgerecht opgediend. En de Italiaanse mama zorgt er wel voor dat niemand van tafel loopt.