Hij woont in een rustige nieuwbouwwijk met veel vrijstaande huizen, ongeveer 5 kilometer van het centrum. Naast de salontafel liggen enkele kranten. Tussen het stapeltje bevindt zich ook een exemplaar van het Reformatorisch Dagblad. „Die krant lees ik nog iedere dag. Via mijn moeder.”

Leeuwarden-Oost kent nauwelijks allochtonen en evenmin criminaliteit. „Daar hebben we hier nauwelijks mee te maken”, weet Van der Galiën, die ruim drie jaar lang optrad voor de PVV in Provinciale Staten van Friesland. „Ik had al bij de voorbesprekingen gezegd dat ik me wilde richten op provinciale zaken en niet op het tegenhouden van moskeeën of waarschuwen voor de islam.” Ook met een afkeer van dubbele nationaliteiten heeft de Fries, die zelf twee geadopteerde kinderen heeft, niets.

Hij kreeg volgens hem volop de kans om vooral provinciale kwesties aan de orde te stellen. Maar toen Wilders zijn ”minder minder”-uitspraak de ether inslingerde, was het snel gedaan. Net als een andere fractiegenoot scheidde hij zich af. „Ik heb mijn zetel niet ingeleverd. Daar was ook geen enkele reden toe, want ik had meer dan voldoende voorkeurstemmen.”

Van der Galiën groeide op in het 1200 zielen tellende dorpje Broeksterwoude, onderdeel van wat weleens wordt omschreven als de Biblebelt van Friesland. In een arbeiderssgezin dat was aangesloten bij de christelijke gereformeerde kerk. „Vader werkte in de bouw, moeder thuis en parttime in een kledingwinkel.”

Hij was enig kind. „Maar ik ben met Friese nuchterheid opgevoed. Ik heb er ook nooit last van gehad dat ik geen broers of zussen had.”

Van der Galiën volgde de christelijke mavo in Damwoude en ging daarna naar de meao in Leeuwarden. „Je had toen nog een bestuurlijke richting. Dat interesseerde me.” Na de meao studeerde hij Nederlands en maatschappijleer aan de lerarenopleiding. „Met de bedoeling na een jaar over te stappen op politicologie. Maar ik vond het zo leuk dat ik niet meer ben geswitcht.”

Om docent te worden moest u naar de Veluwe. Waarom?

„Er was echt niets in de omgeving te vinden. Bij zowel de Fruytier Scholengemeenschap als de Udemans Scholengemeenschap kon ik wel terecht. Omdat de Udemans in Hoevelaken een volledig baan bood, heb ik daarvoor gekozen. Ik was net getrouwd en we zijn in 1990 naar Putten verhuisd. In 1995 ben ik overgestapt naar de Fruytier in Apeldoorn.”

Maar Friesland bleef trekken…

„In 1998 kwam er een baan vrij op de mavo in Damwoude. Friesland trok inderdaad, we waren er allebei opgegroeid en ik was er achteraf gezien precies op tijd terug. De verhuizing was een beetje bizar, want op het moment dat de verhuiswagen naar Leeuwarden reed, moesten wij naar Schiphol om ons eerste adoptiekindje te gaan halen. Toen we thuiskwamen was alles ingericht en hebben we wekenlang echt lopen zoeken. Ik heb in Putten overigens een heel goede tijd gehad. Als ik er kom en wat rondwandel, voel ik me er direct weer thuis.”

Waarom was u precies op tijd terug?

„Het moest zo zijn. Mijn vader werd datzelfde jaar ongeneeslijk ziek. Ik kon zo lang hij nog leefde iedere dag even naar hem toe. Dat had vanuit Putten nooit gekund.”

In Putten was u al politiek actief. Hoe ging dat?

„Ik werd correspondent voor het RD. Dat bracht me bij de raadsvergaderingen. In 1994 wilde men mij hoog op de lijst voor de SGP plaatsen. Ik was aangesloten bij de gereformeerde gemeente van Ermelo en het kwam goed uit om een kandidaat-raadslid buiten de hervormde kring aan te trekken. Maar ik was daarvoor al politiek actief bij het opzetten van een jongerenafdeling voor de SGP in Friesland.”

Wanneer ging u weer de Friese politiek in?

„De eerste jaren niet. We hebben in 2011 onze tweede adoptiereis naar Colombia gemaakt. Werk en gezin slokten alle tijd op. Maar als je eenmaal besmet bent met het virus van de politiek gaat dat niet gemakkelijk meer over. Bij de verkiezingen voor Provinciale Staten maakte ik deel uit van de steunfractie. Het was een combi van CU en SGP: twee zetels voor de CU, eentje voor de SGP, die op eigen kracht geen zetel kon behalen. Toen werd de SGP’er op nummer 3 ongeneeslijk ziek en ben ik gevraagd. Verrassend genoeg haalden we drie zetels.”

Hoe blikt u terug op die tijd?

„Een dag na de vuurwerkwerkramp in Enschede woedde er een grote brand in Drachten, bij ATF. Er gingen honderden tonnen chemisch afval in vlammen op. Ik heb direct een interpellatie aangevraagd en was de SP vijf minuten voor. Die zaak gaf me enorm veel publiciteit en bekendheid. Het achtervolgt me tot op de dag van vandaag. Er zijn mensen die blijvende schade aan hun gezondheid hebben opgelopen.”

Later ging u naar de PVV. Waarom?

„De SGP werd bij de verkiezingen in 2007 opzijgezet door de CU. Dat ging echt niet netjes. Voor de SGP was er onvoldoende achterban om op eigen kracht een zetel te bemachtigen. In de jaren daarna werd ik benaderd door een groepje mensen dat bij de verkiezingen van 2011 voor de PVV wilde meedoen aan de Statenverkiezingen. Het kriebelde bij mij en ik had goede contacten met Teun van Dijck, nu Kamerlid voor de PVV. Speerpunten waren de Friese politiek, een anti-Europa- en een pro-Israëlkoers. Ik denk dat er vanuit de rest van het land anders tegen aan werd gekeken dan hier in Friesland. Ik heb nooit negatieve reacties gehad.”

De samenwerking hield in 2015 abrupt op. Hoe kwam dat?

„Ik was al fractievoorzitter, omdat mijn voorganger er aan het begin van de periode om onverklaarbare redenen de brui aan gaf. De ”minder minder”-uitspraak” van Wilders ging me veel te ver. Samen met een collega ben ik opgestapt en heb onder eigen naam de periode uitgediend. Mijn lidmaatschap hoefde ik niet op te zeggen, de PVV kent geen leden.”

Kerkelijk was u in die tijd al van koers veranderd. Waarom?

„Vanuit Ermelo kerkte ik in Leeuwarden eerst bij de evangelisatiepost van de Gereformeerde Gemeenten. Daaraan kwam een einde bij mijn scheiding. Ik ga nu regelmatig naar de Unie van Baptisten in Sneek, een behoudende baptistengemeente, of naar de christelijke gereformeerde kerk in Leeuwarden.”

Blijft het reformatorische gedachtegoed trekken?

„In de eerste plaats ben en blijf ik christen. Inderdaad heb ik de Gereformeerde Gemeenten verlaten, maar dat heeft ook met mijn wortels te maken. Ik ben opgegroeid in de Christelijke Gereformeerde Kerken. Die had toch een andere cultuur, ondanks de grote verschillen binnen de CGK. Ik moet nog vaak terugdenken aan ds. Venema, die ooit in Drachten stond, en aan ds. Van Ravenswaaij in Ermelo. Beiden waren afkomstig uit de CGK en ik beluisterde hen graag. Ik blijf verbonden met de reformatorische wereld, die ik belangstellend volg, en ben blij met de Statenvertaling.”

Na 2007 leek uw politieke carrière ten einde. Bent u daarom voor uzelf begonnen?

„Zeker niet. De oprichting van Lijst 058 was inderdaad het enige waarbij ik direct betrokken was. Voor alle andere functies ben ik gevraagd. Ik ben ook benaderd voor een zetel in de fractie Lagere Lasten Burgers in het waterschap. Dat doe ik nog steeds.”

Waarom Lijst 058?

„Dat begon met een appgroep met een aantal vrienden. We ergerden ons aan de macht van de PvdA, die al sinds jaar en dag hier de dienst uitmaakt. Leeuwarden is echt een van de laatste rode bolwerken. Een halfjaar voor de vervroegde verkiezingen hier, die in het najaar 2017 werden gehouden, hebben we besloten mee te doen. Een belangrijke overweging was dat de keuze voor Leeuwarden als Culturele Hoofdstad door toedoen van de PvdA weleens financieel gierend uit de hand zou kunnen lopen. Er meldden zich tal van ex-Staten- en raadsleden, maar ik was de enige met politieke ervaring die overbleef. Toen werd ik lijsttrekker. We hadden het wel gehoopt, maar waren zeer tevreden met de twee zetels die we behaalden. Een mooi begin.”

Het lukte niet de macht van de PvdA te breken. Wat was daarvan de oorzaak?

„Lijsttrekker Lutz Jacobi, voormalig Tweede Kamerlid, is enorm populair. Persoonlijk vind ik dat ze het als politicus helemaal niet bijzonder goed doet, maar een zeker charisma heeft ze wel. Dat effect heeft het verlies van de socialisten in Leeuwarden tegenhouden.”

Wat wil Lijst 058 de komende jaren?

„De lasten voor de burgers laag houden, niet snijden in de sociale wijkteams en zich inzetten voor meer werkgelegenheid door onder meer het gebied rond het world trade centrum hier snel te ontwikkelen. We hopen als partij daardoor verder te kunnen groeien.”

Om ooit zelf op het pluche te zitten?

„Nee, daar droom ik echt niet van. Het is ook maar zeer de vraag of ik daar geschikt voor ben. De Leeuwarder Courant omschreef me onlangs als een politieke pitbull die zich in een dossier vastbijt en niet gemakkelijk stopt. Dat vond ik wel een mooie omschrijving. Maar dan wel gericht op de inhoud, niet op personen. Het is maar de vraag hoe lang ik het nog kan doen. Misschien nog één periode. M’n gezondheid moet het toelaten, dat heb ik gemerkt.”

Want?

„Ik ben in 2012 erg ziek geweest. Dan zie je hoe broos het leven is. Ik had suikerziekte en ook mijn lever, nieren en schildklier waren aangetast. Ik was echt een wrak. De dokter stelde me voor de keus: de rest van m’n leven spuiten of tientallen kilo’s afvallen. Ik heb voor dat laatste gekozen. Ik mag er qua omvang nog best zijn, maar ben fors afgeslankt.”

Is er wel tijd voor ontspanning, naast het politieke werk?

„Na De Saad in Damwoude –een heel fijne school– ben ik in dienst getreden van het ROC De Friese Poort, eerst in Drachten, later in Leeuwarden. Ik ben er stagecoördinator en geef Nederlands en maatschappijleer. Toen ik raadslid werd, ben ik wat minder gaan werken. Daarnaast wandel ik graag en houd van basketballen.”

SGP, PVV, Lijst 058. Sommigen zullen u als een politieke kameleon betitelen.

Een moment betrekt zijn gezicht. Hij wil zo niet de geschiedenisboekjes ingaan. „Nee, het ging zoals het ging. Ik ben en blijf christen en stem ook met die overtuiging. Bij de Tweede Kamerverkiezingen gaf ik de voorkeur aan Kees van der Staaij, die ik goed ken. Bij de provincie was dat het CDA. Ook op een goede vriend. Mijn opvattingen zijn een extra reden om geen wethouder te worden, mocht dat ooit aan de orde zijn. Ik zie de collegeleden af en toe taken op zondag uitvoeren. Daar zou ik niet aan willen meedoen.”

Levensloop Otto van der Galiën

Otto van der Galiën (51) groeide op in Broeksterwoude en verhuisde later naar Veenwouden. Na de mavo volgde hij de meao en deed vervolgens de lerarenopleiding. Als docent Nederlands en maatschappij was hij achtereenvolgens verbonden aan de Udemans Scholengemeenschap, de Fruytier Scholengemeenschap, de christelijke mavo in Damwoude en ROC De Friese Poort. Van der Galiën was raadslid voor de SGP in Putten, Statenlid voor de SGP en later voor de PVV in Friesland. Nu is hij fractievoorzitter van de Leeuwarder partij Lijst 058. Van der Galiën heeft een zoon en een dochter, beiden afkomstig uit Colombia.