Recensie: Derde Messiaen-cd Hayo Boerema
De een heeft weinig of niets met Olivier Messiaen (1908-1992), de ander bewondert hem. De Fransman wordt gerekend tot de belangrijkste componisten van de twintigste eeuw.
Hayo Boerema, organist van de Laurenskerk in Rotterdam, heeft inmiddels zijn derde Messiaen-cd uitgebracht, waarop ”Les Corps Glorieux” glorieert. Na ”L’Ascention” en ”La Nativité du Seigneur” is ”Les Corps Glorieux” de laatste van drie grote cycli die dateren van voor de Tweede Wereldoorlog. Na 1950 experimenteert Messiaen kort met het serialisme. Daarna richt hij zich in zijn composities intensief op vogelgeluiden.
De zeven delen van ”Les Corps Glorieux” zijn geënt op teksten uit Openbaring, de eerste Korinthebrief en het evangelie naar Mattheüs, waarin het gaat over de verheerlijkte lichamen. Met gregoriaanse thema’s worden aspecten daarvan verbeeld in lange, trage, eenstemmige monologen, afgewisseld met mooie harmonische momenten en heftige klankuitbarstingen. Wanneer het in het vierde deel gaat het over de strijd tussen dood en leven klinkt het thema eerst in de donkere regionen, gevolgd door een heftige uitbraak van akkoorden, eindigend in een zeer langzaam uitgesponnen melodie in fraaie harmonieën.
Tot de vroege werken van Messiaen behoort ook ”Diptyque”. In ”Les Corps Glorieux” zijn dingen daaruit herkenbaar.
Boerema weet de orgelreus van Marcussen met ongekende pracht naar zijn hand te zetten. In het booklet wordt de cyclus uitmuntend beschreven. Hulde voor de opname van Aad van der Waal. Ten slotte improviseert Boerema op het thema ”Terre et Ciel” (aarde en hemel). Wie zijn ogen sluit, hoort hier Hayo Messiaen.
Hayo Boerema – Olivier Messiaen, Volume III; HAYO (197208); € 18,50; www.hayoboerema.com