Het hof veroordeelde de 42-jarige Haagse vrijdag tot de ongebruikelijke strafcombinatie van levenslang en tbs, voor het geval ze ooit gratie mocht krijgen. Het hof achtte bewezen dat ze zeven moorden en drie moordpogingen pleegde op patiënten van haar.

Zoals de verpleegkundige nu geestelijk in elkaar zit, is ze volgens de raadsheren van het hof een groot gevaar voor de samenleving: de kans is groot dat ze weer gaat moorden als ze onbehandeld vrijkomt. Mocht haar levenslange straf door gratie ooit een tijdelijke worden, dan moet ze gedwongen psychiatrische behandeling krijgen.

Het kon niet anders dan levenslang zijn, stelt het gerechtshof. Alleen die straf is de juiste vergelding en leidt tot effening van de schade die De B. de nabestaanden van de slachtoffers heeft toegebracht.

Lucia, die de moorden en de pogingen daartoe volgens het hof pleegde tijdens haar werk in vier Haagse ziekenhuizen, kreeg een groot deel van de uitspraak vrijdag niet mee. Nadat de eerste bewezenverklaring was uitgesproken, barstte ze in tranen uit en riep: „Ik hoef dit niet te horen, ik heb dit niet gedaan” en liep de rechtszaal uit. Het hof ging door met voorlezen van zijn arrest, wat in totaal bijna drie uur duurde.

De veroordeling ’hangt’ aan twee moordzaken waarvan het bewijs het sterkst is. Een van die zaken is het overlijden van de zes maanden oude baby Amber in het Juliana Kinderziekenhuis (JKZ), waarmee de zaak-Lucia begin september 2001 aan het rollen kwam. Omdat het hof een duidelijk patroon ziet in de reeks incidenten -Lucia zou steeds op dezelfde manier te werk zijn gegaan- dienen de twee sterke zaken als voorbeeld voor anderen, waar het bewijs minder duidelijk is. Zo heeft het hof toch tien misdaden bewezen verklaard.

Behalve in het JKZ werkte Lucia tussen 1997 en september 2001 in Ziekenhuis Leyenburg, het Rode Kruis Ziekenhuis (RKZ) en het hospitaal van de gevangenis in Scheveningen. Haar slachtoffers waren zes kinderen tussen 0 en 6 jaar en drie bejaarden, onder wie de Chinees Haopei Li. Hij was gepensioneerd rechter van het Joegoslavie-Tribunaal. Allen waren ernstig ziek. Het hof stelt dat sommigen meer dan eens slachtoffer waren van Lucia: bij hen deed ze eerst een poging tot moord die mislukte en probeerde ze het later met ’succes’ opnieuw.

Lucia zou de zieken hebben gedood door ze fatale hoeveelheden medicamenten toe te dienen, of door bepaalde handelingen te doen. Wat precies is niet bekend, omdat ze zelf ontkent en niemand heeft gezien dat ze patiënten kwaad deed.

Het openbaar ministerie is „heel tevreden” met de uitspraak, zei persadvocaat-generaal B. Edelhauser. Het OM was na Lucia, die stelt dat ze onschuldig is, in hoger beroep gegaan omdat het vond dat de rechtbank te weinig zaken bewezen had verklaard. De rechtbank kwam in maart vorig jaar tot vier bewezen moorden en drie pogingen daartoe. Het hof heeft de eis van het OM in hoger beroep volledig gevolgd en daar dus nog de „verrassing” tbs aan toegevoegd.

Lucia’s dochter, ex-man en haar huidige vriend verlieten aangeslagen de rechtszaal. Haar advocaten A. Franken en A. Visser wilden geen commentaar leveren op het arrest. Of ze in cassatie gaan bij de Hoge Raad is niet bekend. Tijdens het uitspreken van het oordeel liet ook een enkele ziekenhuismedewerker een traan. De zaal was bomvol belangstellenden.

Volgens het college is De B. „uiterst geraffineerd, planmatig, meedogenloos en vastbesloten” te werk gegaan. Ze koos opzettelijk ernstig zieken, wier levensverwachting betrekkelijk gering was. Daardoor zou een plotselinge dood minder opvallen. Het hof sluit zelfs niet uit dat De B. met opzet de verpleging is ingegaan, om aldus te kunnen toegeven aan haar morbide neigingen. Ze meende dat ze naar eigen goeddunken kon beschikken over leven en dood, zei de voorzitter van het hof.

Het hof repte niet van statistiek, terwijl daar tijdens de zittingen veel over is gediscussieerd. Een van de statistici die het hof raadpleegde, stelde dat de kans miniem was (1 op 342 miljoen) dat een verpleegkundige zoveel incidenten meemaakt als Lucia. Er is genoeg bewijs zonder statistiek, vindt het hof. De overlijdensgevallen en reanimaties gebeurden in een korte periode van circa een jaar. De gebeurtenissen waren plotseling en medisch onverklaarbaar en steeds was Lucia erbij aanwezig. De B. heeft verder allerlei handelingen verricht die verdacht zijn, ze heeft tegenstrijdige verklaringen afgelegd en gelogen. Lucia staat inmiddels te boek als een van de zeldzame Nederlandse seriemoordenaars.