De hoogleraar aan de universiteit van Staffordshire (Groot-Brittannië) vindt het de hoogste tijd om de verslaving aan het glinsterende goedje terug te dringen.

Miljoenen voorwerpen worden van glitter voorzien: van kerstballen en -kaarten tot inpakpapier en cosmetica.

De moderne glitterverslaving ontstond in 1934, toen de Amerikaanse boer Henry Ruschmann een manier vond om plastic vellen in minuscule vormpjes te snijden. Hij richtte het bedrijf Meadowbrook Inventions op, vandaag nog altijd een van de grootste leveranciers van glitter wereldwijd.

De meerderheid van de commerciële producten die glitter bevatten, gebruikt anorganische glitter; hoofdzakelijk plastic zoals pet of pvc. Het bestaat meestal uit lagen met andere materialen, zoals aluminium, om extra glinstering te creëren.

Glitter is bepaald niet feestelijk voor zeedieren. Het goedje kan via het riool in rivieren en de zee terechtkomen, maar ook met het regenwater uit afvalstorten wegvloeien. Hoewel veel microplastics in waterzuiveringsstations worden tegengehouden, blijft een enorme hoeveelheid de weg naar de oceanen vinden. Door hun afmetingen kunnen ze daar gemakkelijk opgenomen worden door kleine zeeorganismen, die geen onderscheid maken tussen partikels voedsel of plastic.

Bovendien trekken de partikels organische en niet-organische chemicaliën aan, die zich eraan vasthechten, zoals pcb’s en zware metalen. Het zeeleven loopt vooral gevaar als die toxische stoffen zich opstapelen in de voedselketen.

Sommige vormen van microplastic, zoals pvc, bevatten stoffen die het afbraakproces vertragen. Dat is een probleem, gezien plastic er sowieso al honderden, mogelijk zelfs duizenden jaren over doet om te vergaan. Net als andere vormen van plastic zal glitter in het zeemilieu uiteenvallen in kleinere deeltjes, die secundair microplastic genoemd worden.

Spoel glitter daarom nooit weg in de spoelbak, adviseert Gwinnett. Nog beter is: probeer de consumptie van glitter te verminderen. Koop geen kaarten of papier met glitter, of make-up met glitterpartikels. Nu producenten zijn begonnen met de productie van bioafbreekbaar glitter –gemaakt van cellulose van planten– is die keuze volgens haar gemakkelijk.