Verder krijgt Nederland geen extra mogelijkheden om in de toekomst bij de Europese rechter te protesteren tegen eurolidstaten die te hoge begrotingstekorten handhaven. Dat staat in een gezamenlijke tekst die Nederland en Duitsland hebben opgesteld.

Huidig EU-voorzitter Ierland wil deze tekst zonder opmerkingen van de andere lidstaten opnemen in het voorstel voor de Europese grondwet, waarover de EU-leiders donderdag en vrijdag moeten beslissen. De EU-ministers van Buitenlandse Zaken zouden vandaag na overleg in Luxemburg nog aanmerkingen maken op de tekst. De Ieren hebben het voorstel zondag verspreid.

Nederland had eind vorig jaar forse kritiek op Duitsland en Frankrijk, omdat deze landen tegen de EU-afspraken in te hoge begrotingstekorten mochten aanhouden, waar Nederland wel de Europese regels handhaafde. Daarop vroeg Nederland om meer beroepsmogelijkheden bij het Europees Hof.

Samen met Duitsland is naar een oplossing gezocht, waarbij er uiteindelijk geen sprake is van aanscherping van de regels. Wel is afgesproken dat lidstaten in economisch goede tijden meer moeten bezuinigen om een buffer op te bouwen voor de periodes van recessie.

„Het is wel heel wat dat we nu een serieuze intentieverklaring overeen kunnen komen met Duitsland”, aldus zondag Nederlandse diplomatieke bronnen in een reactie. „Deze tekst is een teken dat ook Duitsland het stabiliteitspact wil naleven.” In het stabiliteitspact voor de euro werd eind 1996 vastgelegd dat landen die de euro invoeren hun begrotingstekort niet boven de 3 procent van hun totale inkomsten mogen laten oplopen.

Nederland lijkt van Ierland verder zijn zin te krijgen op begrotingsgebied. Bij de besluitvorming over de Europese begroting zou Nederland voorlopig een veto mogen blijven uitspreken. Pas wanneer alle lidstaten het erover eens zijn om hier meerderheidsstemming in te voeren, verdwijnt het veto. Dat zou pas het geval kunnen zijn als Nederland als hoogste nettobetaler aan de EU een limiet of begrenzer op de Europese contributie krijgt.

In het Ierse voorstel blijven verder de nodige veto’s bestaan, onder meer op het gebied van buitenlands en sociaal beleid. Ierland komt daarmee Groot-Brittannië tegemoet. Deze veto’s kunnen alleen worden uitgesproken als ministers van de lidstaten besluiten een zaak door te verwijzen naar de top van EU-staats- en regeringsleiders.