Niet wrijven in een vlek, is vaak het advies van communicatiespecialisten aan Den Haag. Maar nadat er woensdag voor de derde keer in twee weken gedebatteerd werd over het voorstel om de dividendbelasting te schrappen, is helder dat de coalitie zich kan opmaken voor een oppositioneel wrijf- festijn dat zal aanhouden zolang als dit kabinet zit.

Met de maatregel, die in geen enkel verkiezingsprogramma stond en per jaar 1,4 miljard kost – zonder dat economen of het CPB er nut in zien voor de Nederlandse werkgelegenheid, heeft de oppositie natuurlijk ook goud in handen. Woensdag kwam hier een onderzoek bij van SOMO (Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen) waaruit blijkt dat het leeuwendeel van de 1,4 miljard verdwijnt in de zakken van buitenlandse overheden.

Prijsschieten dus, wat Asscher (PvdA) gretig deed: „Boodschappen worden duurder, huurders krijgen minder en er is geen geld voor de leraren van onze kinderen. Wat is er wel? Een glimmend sinterklaascadeau voor buitenlandse beleggers en Trump.”

De voltallige oppositie is tegen de maatregel, met uitzondering van de SGP, die haar kruit droog houdt. „Voor ons is dit geen voorstel om direct af te schieten, maar ook niet om onmiddellijk te omarmen”, zei Van der Staaij.

De oproep van de rest van de oppositie was niettemin helder. Klaver (GL): „Er is niemand die nog gelooft dat het afschaffen van de dividendbelasting een verstandige maatregel is. Meneer Rutte, maak hier geen prestigestrijd van. Keer terug op uw schreden! Geef deze 1,4 miljard niet aan buitenlandse belastingdiensten en beleggers, maar terug aan de samenleving.”

Tot irritatie van de oppositie wilden de coalitiepartners woensdag van geen wijken weten. Afspraak is afspraak, zei CU-fractievoorzitter Segers, van wiens partij bekend is dat de maatregel „als een meloen was” om door te slikken. Segers vergeleek het regeerakkoord echter met een nieuw album van zijn favoriete popband U2. „Daar staan altijd prachtige nummers op en soms ook een nummer dat me wat minder aanspreekt.”

Met zwabberen zou volgens VVD-fractievoorzitter Dijkhoff ook alleen maar het omgekeerde worden bereikt van wat de coalitie met de maatregel beoogt: het creëren van een aantrekkelijk vestigingsklimaat om bedrijven (zoals Shell en Unilever) vast te houden en aan te trekken. Zeker nu de brexit speelt, valt er op dit vlak wat te halen, meent hij.

Wel verschafte premier Rutte duidelijkheid over hóé de maatregel Nederland exact vooruit moet helpen. „De dividendbelasting is een van de redenen waarom de aandelenkoersen van multinationals hier lager staan dan elders. Door die belasting te schrappen zal hun koers stijgen. Dat helpt om deze bedrijven te beschermen tegen ongewilde overnames.” Voilà, het verhogen van beurskoersen wordt dus kabinetsbeleid.

Hoewel de coalitie hoopt dat na dit debat de aandacht zich weer richt op andere zaken, is de discussie nog niet over en lijkt de geur van constructieve samenwerking langzaam te verdwijnen. Zo moet het wetsvoorstel nog worden ingediend en volgt er nog een hoorzitting met bedrijven en belastingexperts. De oppositie is nog lang niet uitgewreven.