Bij treinstation Amersfoort Vathorst valt het gebouw direct op. Te midden van allerlei nieuwe gebouwen in een compleet nieuwe wijk staat daar die ene kerk. Het gebouw lijkt in eerste instantie enigszins op een fabriekspand, maar de kruisen aan twee kanten van de hoge opbouw nemen direct alle twijfel weg. „Ze vallen nog meer op als het donker is en ze verlicht worden”, zegt Gert van Oel, die betrokken is bij het toezicht op de bouw.

Een rondje om de kerk geeft een indruk van de verschillende kanten van het gebouw. De achterkant en de zijkanten vallen niet op in de wijk. De bruine metalen platen zouden zo van een fabriek kunnen zijn. Maar de voorkant is verrassend anders. Naast de ‘toren’ met het kruis wordt een lange glazen wand zichtbaar, twee verdiepingen hoog. „De kerk is transparant voor de buurt”, zegt Van Oel. „We willen met de mensen hier verbonden zijn.”

Die verbinding is er aan het einde van de voorgevel. Daar geeft een deur toegang tot twee ruimten: een voor de predikant en een voor afzondering en gebed. „Een kerk is in de eerste plaats een huis van gebed”, zegt ds. Ron van der Spoel, die hier vroeger predikant was en nu tijdelijk is ingehuurd voor het stroomlijnen van de verhuizing. „Wij willen kerk zijn ín de wijk en vóór de wijk, en we willen graag dat de mensen die hier wonen gemakkelijk binnen kunnen komen. Hier is de plaats waar ze kunnen bidden.” Er hangt al een ruw houten kruis.

Door de glazen wand heen is een grote open hal met een halfronde bar te zien. „Deze ruimte is er niet alleen voor de kerkgangers om koffie te drinken na de dienst”, vertelt Gerdien Bleijenberg, die zich heeft beziggehouden met de inrichting van de kerk. „We hebben gastvrouwen en -heren gevraagd om de bar gedurende een zo groot mogelijk deel van de week te bemensen, zodat wijkbewoners hier terechtkunnen om een kop koffie te drinken of om even te praten. Laat ze maar komen.”

Er is geen afscheiding tussen de kerkzaal en de ontmoetingsruimte. Bleijenberg: „Als het nodig is, kan de kerkzaal verduisterd en afgesloten worden, maar dat is niet de gewone gang van zaken tijdens een dienst. Mensen die hier zitten, kunnen de dienst volgen als ze willen. Dat geldt ook voor de verdieping, waar tafels en stoelen staan en vanwaar je uitzicht hebt op de kerkzaal.”

Het opvallendst in de zaal –met 479 stoelen in allerlei grijstinten– zijn het enorme podium en de grijze achterwand. „Die 16 meter lange en ruim 4 meter hoge wand is één groot beamerscherm”, licht Bleijenberg toe. „Het podium van 50 vierkante meter is groot genoeg voor een flinke band met muziekinstrumenten. Attributen zoals een vaas met bloemen, paaskaars en lessenaar krijgen een flexibele opstelling, zodat ze verplaatst kunnen worden.”

„We staan in de gereformeerde traditie met een flinke evangelische tic”, zo legt ds. Van der Spoel het karakter van de gemeente uit. „Het gaat om een uniek samenwerkingsverband tussen de Protestantse Kerk in Nederland, de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Nederlands Gereformeerde Kerken.”

De gemeente groeit hard, aldus de predikant. „Haast elke week komen er wel mensen bij, vaak jonge gezinnen met kleine kinderen. Er worden ongeveer vijftig kinderen per jaar gedoopt.”

Als typerend voor deze gemeente noemt hij de samenwerking, zowel binnen als buiten. „We willen er niet alleen voor onze eigen leden zijn maar ook voor de mensen in de wijk. Onze kerk is een open plek waar iedereen welkom is. Zo hopen we als gemeente een licht in de wereld te zijn.”

Festiviteiten rond opening gebouw

Ter gelegenheid van de opening van Kruispunt Vathorst zijn er tal van festiviteiten. Het programma vermeldt een netwerkavond met bedrijfskundige Ben Tiggelaar op donderdag 9 november. Vrijdagmiddag 10 november volgt de officiële opening met aansluitend een feestelijke avond met een worship, toneel en ontmoeting. Zaterdag 11 november is het open huis voor de buurt. Diezelfde dag zijn er ook programma’s voor kinderen, tieners en jongeren. De eerste zondagse dienst op 12 november wordt geleid door ds. Van der Spoel.

De naam Kruispunt is in de eerste plaats gekozen vanwege het kruis als symbool van het christendom. Verder ligt Vathorst aan een kruispunt van snelwegen –knooppunt Hoevelaken– en is de gemeente een plek waar de wegen van mensen elkaar kruisen.