De Arbeidspartij wil Sharons gammele coalitie nu overeind houden in de komende stemmingen over het vertrouwen van het parlement in de regering. Sharon ontdeed zich van twee ministers uit de regeringsploeg om een meerderheid voor zijn plannen in het kabinet te krijgen. In het parlement dreigt hij evenwel zo de meerderheid te verliezen.

Het Israëlische dagblad Haaretz heeft maandag bericht dat de Arbeidspartij aanvankelijk zelf ook een motie van wantrouwen wilde lanceren, maar daar wordt van afgezien. De partij wil nu een ’veiligheidsnet’ voor Sharon zijn omdat ze de terugtrekking uit de Gazastrook als prioriteit ziet.

Sharon ontsloeg twee ministers van de extreemrechtse Nationale Unie. In een stormachtige kabinetsvergadering werd een compromis geformuleerd dat Sharons plannen voorzichtig verwoordde. Maar parlementsleden van Sharons eigen Likud en de Nationaal–Religieuze Partij overwegen voor een motie van wantrouwen te stemmmen.

Indien de Nationaal–Religieuze Partij zich net als de Nationale Unie van Sharon afwendt, dan zou de ingekrompen regering Sharon slechts 55 van de 120 volksvertegenwoordigers als parlementaire steun overhouden.

De uiteindelijke tekst waar het kabinet zich in schikte is uiterst voorzichtig. Eerst stond er dat „de evacuatie" (van de Gazastrook) in 2005 wordt voltooid, maar dit werd slechts „een intentie" om dat in 2005 te doen. De titel van het stuk, Het afscheidingsplan van de premier, werd: Het herziene afscheidingsplan.

Een van de betrokken Likud–ministers, Silvan Shalom, bekemtoonde na afloop dat er niets is besloten over een eventuele ontruiming van joodse kolonies in de Gazastrook. Vice–premier Ehud Olmert hoopte mede daarom dat de Nationaal–Religieuzen het kabinet niet in de steek laten.

Maar mocht Sharons meerderheid in gevaar komen, dan staat de Arbeidspartij klaar. De voorzitter van deze partij, Shimon Peres, zei dat de steun niet automatisch hoeft te betekenen dat zijn partij wenst mee te regeren. Maar een van zijn prominente partijgenoten, Haim Ramon, beklemtoonde volgens Haaretz dat de Arbeidspartij het goed mogelijk acht om een regering van nationale eenheid te vormen.