De predikant van de gereformeerde gemeente van Amersfoort schiet vol als hij overdenkt hoe de Heere hem heeft vastgehouden. „Iedereen, ook een dienaar des Woords, is tot alles in staat als de Heere hem niet vasthoudt. Ik ben geen aanhanger van de Amerikaanse evangelist Billy Graham, maar hij heeft gelijk als hij zegt dat er drie grote gevaren zijn voor een predikant: geld, vrouwen en macht.”

Twee keer in het gesprek benadrukt ds. Visscher dat er één ding groter is dan het dienen van de Heere in het ambt. „De inhoud van mijn leven is niet mijn ambt. Het knechtschap is groot, maar dat gaat voorbij. Het gaat om het kindschap, om een kind van Hem te mogen zijn. Dat blijft! Ook een predikant sterft als een arme zondaar. Het gaat om de geloofsvereniging met Christus en het verborgen leven met hem. Naarmate ik ouder word, stempelt dat meer en meer mijn leven.”

Deventer

Ds. Visscher denkt vaak terug aan de „eenvoudige” mensen die uit die geloofsvereniging leefden. „Door Gods voorzienigheid heb ik heel mijn leven dergelijke mensen mogen ontmoeten. Ik denk aan wijlen ouderling C. H. Diepenveen uit Deventer, een man met een teer leven. Later in Rotterdam, Moerkapelle en Amersfoort ontmoette ik anderen. Pelgrims die je wezen op het Lam Gods. En die zijn er nog.”

Ds. Visscher pakt er twee dagboeken bij die hij leest en hem bijzonder aanspreken: ”Morgengedachten” van Octavius Winslow, en een van ds. J. P. Paauwe. „Beiden zijn Bijbels-bevindelijk als het gaat om het leven uit Christus. Van ds. Paauwe had ik altijd een bepaald beeld. Hij heeft dingen gezegd over de kerk die ik niet deel, maar als het gaat over het geestelijk leven, dan is er veel van hem te leren.”

Winslow en Paauwe zijn een paar lievelingsschrijvers van ds. Visscher geworden. „En Comrie, met zijn ”Eigenschappen van het geloof”. Het voornaamste boek, naast de Bijbel, blijft echter de ”Institutie” van Calvijn. Hoofdstuk III.9, over de overdenking van het toekomende leven, is heel erg voor mij gaan leven. De radicaliteit van Calvijn is indringend. Als we niet elke dag meer gaan verlangen naar de dag van onze dood, dan hebben we nog weinig vorderingen op de leerschool van Christus gemaakt, aldus Calvijn. Een gedachte die voor ons als moderne mensen heel moeilijk is.”

Preken is voor ds. Visscher „in de eerste plaats het Woord uitleggen. Een predikant is dienaar van het Woord, met een streep onder dienaar. Preken vergt voorbereiding. Dat is hard werken.”

In de tweede plaats gaat het om „het toepassen van het Woord”, aldus ds. Visscher. „Het Woord moet op de harten van de hoorders worden gebonden. Een predikant is de mond van God. De Heere zegt tegen Zijn discipelen: „Geeft gij hen te eten.” Het is dus eten uitdelen. Onze belijdenis zegt dat we de belofte van het Evangelie zonder onderscheid moeten verkondigen en voorstellen, met bevel van bekering en geloof. Het gaat dan om de drie stukken, de twee wegen en de Naam van de Zaligmaker, Immanuël. Bij elke preek is het weer de wezenlijke vraag: Heb ik de Christus der Schriften verkondigd?”

Het sterven van zijn vrouw begin 2015 heeft het gewicht van de prediking nog meer op het hart gebonden. „Het grijpt diep in om je vrouw door een ernstige ziekte te verliezen. Van heel dichtbij heb ik de worsteling van mijn vrouw gezien. Sterven is God ontmoeten! En dan komt de schuldvraag aan de orde. In die ontmoeting raakt een mens alles van zichzelf kwijt. Er bleef niets anders over dan een goddeloze zondares. Niets anders! En in die diepte heeft de Heere Jezus Zich zo heerlijk en alles overweldigend willen openbaren. Vanuit 1 Johannes 2:1 en 2 mocht ze weten voor Zijn rekening te liggen. En door die gerechtigheid was ze rechtvaardig voor God. Dat is zo’n onbegrijpelijk wonder. Een geredde zondares die Thuis is gekomen. Ik kan haar met jaloersheid nastaren.”

Voorzitter

Naast zijn werk als predikant vervulde ds. Visscher ook veel nevenfuncties. Zo was hij onder anderen voorzitter van de Jeugdbond van de Gereformeerde Gemeenten, twaalf jaar voorzitter van het bestuur van het Van Lodensteincollege, voorzitter van het deputaatschap Diaconale en Maatschappelijke Zaken, en korte tijd lid van het hoofdbestuur van de SGP. „Ik heb het allemaal niet gezocht.” Veel taken heeft hij inmiddels afgestoten. Een paar zijn er nog over: ds. Visscher is nog actief voor de emerituskas van de GG en verzorgt lessen voor de Cursus Godsdienstonderwijs.

Ook is hij nog voorzitter van de stichting Ismaël, die zich vooral inzet voor de verspreiding van het Evangelie in het Midden-Oosten. „De vraag hoe we staan tegenover de wereld van de islam houdt me al heel lang bezig.”

De secularisatie is een ander thema waarover ds. Visscher veel heeft nagedacht. „Hoe staan we als christenen in deze samenleving? De zuil waar we instaan heeft goede dingen, maar het mag geen bunker worden. Het moet een hulpmiddel blijven.”

De secularisatie gaat de gereformeerde gezindte niet voorbij, constateert ds. Visscher. „De secularisatie doet zich buiten de kerk voor, maar zeker ook in de kerk. De invloed van de smartphone is enorm. Ik kan de uitwerking daarvan nog niet overzien. Van een smartphone kun je alles maken: een casino, een bioscoop, je kunt er pornofilms mee kijken, alles. Daarmee heeft satan alles opengebroken. De islamisering is niet het grootste gevaar voor de kerk, de wereld achter de smartphone is een veel groter gevaar.”

Het enige antwoord op deze ontwikkeling is, volgens de predikant: „Trouw zijn aan Gods Woord, aan de belijdenis, en aan de dienst des Woords.”

Ds. W. Visscher 25 jaar predikant

Willem Visscher werd op 21 juli 1955 geboren in Genemuiden. Hij groeide op in Deventer. Hij studeerde economie in Rotterdam. Daarna werkte hij op het ministerie van Volksgezondheid. In 1988 werd hij toegelaten tot de Theologische School van de GG te Rotterdam. In 1992 was hij kandidaat en nam hij het beroep van de gg te Amersfoort aan. Sindsdien dient hij die gemeente. Ds. Visscher was onder anderen ook voorzitter van de Jeugdbond van de GG, voorzitter van het bestuur van het Van Lodensteincollege en lid van het hoofdbestuur van de SGP. Ds. Visscher is sinds 2015 weduwnaar. Hij is vader van zeven kinderen.

Lees ook in Digibron:

Ds. Visscher: We woonden in een roomse buurt (Reformatorisch Dagblad, 06-08-2013)

Geen slechte, maar een lege tijd : We leven in een lege cultuur die niet meer verankerd is in God (Daniël, 03-03-2011)

Ds. W. Visscher doet intrede in Amersfoort (Reformatorisch Dagblad, 24-09-1992)