In het kleine kantoortje in Finckhs kiesdistrict in Berlijn-Steglitz is het een drukte van belang. Het computerscherm toont de volle agenda van de SPD-kandidaat. De schappen aan de muur kleuren rood van de folders. Een ervan is in het Russisch, voor de vele Ruslandduitsers in deze wijk. Die dreigen massaal AfD te gaan stemmen. Voor de SPD is het net zo moeilijk om kiezers met een kleine portemonnee vast te houden als voor de zusterpartij PvdA. Vier jaar geleden kreeg de CDU-collega de meeste stemmen in de wijk. Via de landelijke lijst kwam Finckh toch in de Bondsdag, dankzij het ingewikkelde Duitse kiesstelsel. In de Bondsdag heeft ze iets kunnen betekenen, zegt ze. „Ik heb in enkele commissies van Buitenlandse Zaken gezeten. Dat paste bij mij als lid van de vredesbeweging.”

De successen zijn deels meetbaar aan het geld dat er kwam voor belangrijke kwesties, zegt ze. „Voor humanitaire hulp is het budget verhoogd van 400 miljoen naar 1,5 miljard euro. Er kwam ook meer geld voor crisisbemiddeling. En de OVSE (Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa, EvV) heeft weer aan belang gewonnen, maar dat kwam jammer genoeg ook door de Krimcrisis.”

Uiteindelijk gaat het erom wat er met het geld wordt gedaan.

„Dat klopt. Voor mij was belangrijk dat Duitsland heeft gezegd dat de Krimcrisis alleen diplomatiek kan worden opgelost. Dus niet met militaire inzet. Evenzeer ben ik blij met het atoomakkoord met Iran. Omdat ook de Arbeidspartij in Israël daarachter staat, gaan we niet in op de oproep van de Israëlische regering om dit te laten vallen. Rond Noord-Korea is de uitdaging voor Europa om Trump af te houden van militair optreden.”

Wat is vanuit uw oogpunt nu belangrijk in de campagne?

„Ik maak me sterk voor een vermindering van de wapenexport. De afgelopen jaren liepen nog veel orders door als erfenis van een eerdere regering. Volgens de CDU konden we alleen de Russische orders terugdraaien. Zodoende ging de export naar Saudi-Arabië door, ondanks de oorlog tegen Jemen. Dat moet veranderen.”

De vredesbeweging schoof u in 2013 naar voren als kandidaat. Is de beweging tevreden over u?

„Ik denk van wel. Althans, het constructieve deel van de vredesbeweging. Er is ook een radicale tak, die meer bij Die Linke past.

Het verschil tussen deze twee richtingen is dat ik als SPD’er zeg: zonder militairen gaat het ook niet. Maar ik heb wel steeds tegen de buitenlandse inzet van onze militairen gestemd.”

De militaire opleiding van de NAVO nodigde Finckh enkele malen uit om over het pacifisme te spreken. „Een Amerikaans officier schoot mij eens aan met de vraag: Wat kunnen we doen als militaire middelen niet meer helpen? Zo’n vraag laat zien dat men aan de verkeerde kant begint.”

Hebben vier jaar in het parlement u ook zelf veranderd?

Glimlachend: „Ik draag in elk geval andere kleding. Tot mijn 55e liep ik als echte vredesactivist in spijkerbroek met T-shirt. Ik had drie colbertjes, waarvan ik er twee gebruikt had gekocht. In de campagne in 2013 heb ik voor het eerst een broekpak aangeschaft.

Inhoudelijk ben ik wat welwillender geworden tegenover de regering. De speelruimte van ministers is vaak heel beperkt.”

Hoe gaat u om met de toegang tot geld voor taxi’s en restaurants?

„Hebt u daarbuiten mijn fiets niet zien staan? Ik reis ook nog steeds met het openbaar vervoer. Taxi’s neem ik alleen als we er met een groepje in kunnen. En ik bezoek geen andere restaurants dan vroeger. Het geld dat ik verdien boven wat ik eerder kreeg, geef ik weg aan goede doelen.”

serie Duitsland kiest

Reportages uit Duitsland, dat zondag een nieuw parlement kiest.