De dodelijke dag was een dag van benauwdheid over het gehele volk. Het was de dag dat al de rampen en gedreigde oordelen klaarstonden om over het volk te komen. O, wat een benauwde en dodelijke dagen zijn dat volk als bedreiging aangezegd en het overkomen. Jeremia had die dodelijke dag niet begeerd. Ook Gods getrouwe gezanten wordt vaak ten laste gelegd dat zij die begeren.Men noemt het liefdeloos verdoemen en veroordelen, wanneer getrouwe boet- en kruisgezanten de mensen het verschrikkelijke van de zonden onder ogen brengen. Dat gebeurt om ze verlegen te maken en ze te doen vluchten naar de vrijstad van behoudenis, naar de Borg der verzoening. Het is niet omdat ze de dodelijke dag voor hen begeren, maar om hen eeuwig gelukkig te maken en hen het verderf te doen ontkomen. Het is de predikanten tot hun smart dat er zo velen in hun midden zijn aan wie zij de oordelen van God moeten aankondigen. O, ze zouden veel liever uit het bevel van Jesaja 40:1 prediken: „Troost, troost, Mijn volk, zal ulieder God zeggen…” Ze moeten echter Gods last, die hun is gegeven, uitvoeren. Die is: „Zeg de rechtvaardige dat het hem zal welgaan, doch wee de goddeloze, het zal hem kwalijk gaan.”

„Heere, Gij weet alle dingen. Gij zijt een alwetend God. Gij weet dat ik niet verder gegaan ben dan mijn last, die ik van u had ontvangen. Gij weet dat ik de dag van het kwaad niet heb begeerd.”

Joh. Groenewegen, predikant te Werkendam (Verzameling van 14 predikatiën, 1766)