„Heere, hebt gij niet goed zaad in uw akker gezaaid? Vanwaar heeft hij dan dit onkruid?”

De Schrift zegt: „Opdat gij het onkruid vergaderende, ook mogelijk met hetzelve de tarwe niet uittrekt. Laat ze beide tezamen opwassen tot de oogst.”

Dit doen zij nu niet, maar zij trekken de tarwe uit en laten het onkruid groeien. De duivel heeft namelijk bijna overal aflaatbedriegers ingezaaid, en de prelaten en andere priesters verdedigen hen, en de doctoren en anderen zwijgen en wagen het niet om tegen het onkruid van de duivel de mond open te doen.

Omdat de mensen ingeslapen zijn, de ene uit luiheid, de andere uit vrees en de derde omdat hij door de arglistigheid van de duivel overwonnen is, was de vijand in staat om veel onkruid onder de tarwe te zaaien.

De duivel zaaide ook in het bijzonder onkruid omdat de prelaten en doctoren nu niet willen dat de Heilige Schrift over de waarheid zou oordelen. Zij wilden echter zelf rechtspreken, zoals de hogepriesters en Schriftgeleerden Christus met valse getuigenis veroordeelden. Zo veroordeelden zij met hun schandelijke spreuken de trouwe priesters die tegen hun simonie (geestelijke omkoperij) en andere boosheden prediken.

Maar zij moeten weten dat de raad van Maria en de raadgeving van het ganse hemelse Koninkrijk luidt: „Wat Jezus zegt, doet dat.”

Johannes Hus,

predikant te Praag

(”Gelijkenis van de tarwe en het onkruid”, 1414)