Els Kruis, de vrouw van Jan, vertelt in het blad over die laatste tijd van haar man: „Op een gegeven moment had hij nauwelijks puf meer. Hij was dan weleens verdrietig: ‘Waarom kan ik dat toch niet meer?’ Dan zei ik: ‘Morgen kan het misschien weer wel.’ Ik was blij toen hij cartoons maakte die ook over zijn overlijden gaan. Het was tot dan echt een gevecht voor hem om te accepteren dat hij dood zou gaan. Hij wilde heel graag door.”

In de glossy staan bijvoorbeeld een tekening van een asverstrooiing, waarop één van de aanwezigen zegt: „Eigenlijk was-ie altijd al verstrooid” en verder ook een prent van een kleinkind bij de kist van zijn grootvader. Met name voor de liefhebbers van striphistorie is ook het teruggevonden materiaal interessant dat de basis was voor Jan, Jans en de kinderen, zoals de strips Gregor en Stientje en Gertje.

Els Kruis deelt in het blad meer herinneringen aan Jan, samen met dochters Andrea en Leontine en kleinzoon Bas.

De speciale Kruis-glossy is er één in de reeks StripGlossy, die vier keer per jaar verschijnt. De aflevering heet StripGlossy 5,5, omdat het een eerbetoon is en geen regulier nummer. De opbrengst wordt gestoken in de Stichting Jan Kruis Collectie, die het werk van de striptekenaar in de toekomst voor een groot publiek toegankelijk te maken en te behouden.