Over bezoekers heeft de Echteldse markt niet te klagen, vertelde eigenaar Henk de Heus van partyrestaurant De Oude Duikenburg in Echteld dinsdag. „We adverteren er uitsluitend voor in christelijke bladen, maar via Facebook en andere sociale media weet iedereen dat hier een markt is.” Uitnodigend: „Laat ze maar komen.”

Hij wijst naar een paar dames die het terrein op wandelen, overduidelijk moslima’s. „Hoewel we ons natuurlijk op reformatorisch publiek richten, komen bezoekers inmiddels uit alle bevolkingsgroepen. Niet alleen uit de buurt, maar ook van elders.”

Ook de standhouders komen niet altijd meer uit de reformatorische achterban, weet De Heus. „Zo was er vorig jaar een mobieltjeskraam door de mazen van onze screening heen gekomen.” Tot zijn verrassing stonden er een paar mannen met grote tattoos op hun armen en harde radiomuziek aan accessoires te verkopen voor mobiele telefoons.

„Tja, wat doe je dan? Ik heb hen even bij me geroepen en gezegd: als jullie zo doorgaan, zullen jullie niets verkopen. Ze hebben zich daarop aangepast aan het publiek; de radio ging uit en de tattoos verdwenen onder een shirt met lange mouwen. En aan het einde van de marktdagen kwamen ze me bedanken voor de tip. Ze hadden enorm goed verkocht.”

Selectie

De Duikenburgse dagen begonnen 24 jaar geleden met twaalf kraampjes – inmiddels zijn het er 250. Van de standhouders van het eerste uur zijn er niet zo veel meer over. De Heus noemt damesmodezaak Clementijn. „En er zijn er misschien nog twee of drie.”

Inmiddels is de vraag naar een stand op de zomerse markt zo groot dat De Heus streng moet selecteren. „Voor mij is het heel simpel: ik wil niet meer dan drie hoedenzaken; en aan twee groentezaken hebben we ook genoeg. En goede doelen betalen evenveel als een commercieel bedrijf.”

Lia Clemens van Clementijn staat er elk jaar nog met evenveel plezier op de Duikenburgse Dagen. „Ik merk dat er steeds meer mensen naar de markt komen, van eigen kring en daarbuiten. De meeste komen voor een gezellig dagje uit.” Dames struinen tussen de rokken, de overhemden en de blazertjes. Clemens komt handen tekort om ze allemaal te helpen.

Bert Boorsma van de gelijknamige kledingzaak uit Kesteren verklaart de drukte op de Duikenburgse Dagen aan de uitstekende organisatie. „Daar heb ik alle lof voor. Wat ook meehelpt is dat de entree en het parkeren hier gratis zijn.”

Her en der op de markt staan de goede doelen. Zoals Stichting Sjofar. Voorlichter Cor van Brummelen legt uit dat de stichting inmiddels in zestien plaatsen in Nederland evangeliseert. Vrijmoedig schiet hij de ene na de andere bezoeker aan.

Stichting vrienden van Heidelberg en Dordrecht pakt het iets anders aan, vertelt voorlichtster Hanna Verhoef. „Wij delen aan bezoekers in dit Reformatiejaar een gratis boekje uit.” Alle goede doelen is het te doen om naamsbekendheid en donateurs.

Woord en Daad

Binnen, tegenover de catering, heeft mevrouw Hotting een stand waarin ze zelfgemaakte kaarten verkoopt voor Woord en Daad. Het is er wel erg rustig. „We zijn dit jaar van een buitenkraam naar binnen verhuisd. De mensen moeten moeite doen om ons te vinden”, legt ze uit.

Boekenkramen zijn er te over. Bij boekhandel Van Wijngaarden staat een man met een boek van de Engelse baptistenpredikant J. C. Philpot in zijn hand. Van achter de kraam roept de verkoopster: „Meneer, die is afgeprijsd van 59,50 voor 25 euro.” De man legt het boek toch maar neer. „Ja, dat is mooi, maar ik heb hem thuis al.”

Bij de kraam van De Boekenhoeve uit Kootwijkerbroek neust een wat oudere heer tussen de oudvaders. „Wat een verscheidenheid aan boeken”, is zijn commentaar. „En dan te bedenken dat ik thuis ook al een kast vol heb.”

Bij Koolboeken uit Ederveen werkt een mevrouw een lijst met boeken af op zoek naar een ontbrekend exemplaar. Enthousiast haalt ze de roman ”Dominee aan het Stalingradfront” van auteur Johan Veenhof ertussenuit. „Hier was ik al jaren naar op zoek.”

Charmant

Een paar kramen verderop staan dames charmante hoedjes te passen voor een spiegel; en lopen kinderen zich te verlekkeren bij speelgoedkramen. Voor de catering staan lange rijen. Friet, snacks en broodjes kroket vinden gretig aftrek.

Een bezoeker, gebruind, met stoppelbaardje en een sigaartje staat te wachten bij een kinderwagen. „Waarom ik hier ben? Uit verveling. Het is niet mijn hobby.” Verklarend: „We zijn hier met vakantie.”

Twee dames uit Nederhemert struinen samen de markt af. „Het is hier altijd gezellig. Wij komen elk jaar terug voor de koopjes.”

Winkelen

Dat er soms een drupje regen valt, vindt organisator Henk de Heus geen probleem. „Het valt erg mee met de buien. Ik heb trouwens liever regen dan warmte. Als het 30 graden is, komt er niemand meer. Regen is goed voor de handel.”

De meeste mensen komen naar de Duikenburgse Dagen –die tot donderdag duren– voor het contact en de gezelligheid, weet De Heus. „Tegenwoordig wordt er in de steden wel veel gewinkeld, maar mensen kopen op internet. Wat dat betreft hebben we niet te klagen. De verkoop loopt hier meestal uitstekend: 75 tot 80 procent van de standhouders komt ieder jaar graag terug.”