Toen het motorblok van VVD, CDA en D66 onderhandelde met GroenLinks lagen de besprekingen op vrijdag meestal stil omdat GroenLinksfractievoorzitter Klaver op de laatste werkdag van de week zijn papadag heeft.

Nu VVD, CDA en D66 met de ChristenUnie aan de onderhandelingstafel zitten, worden de besprekingen volgende week ook twee dagen stilgelegd. Maar niet voor papadagen. ChristenUnievoorman Segers en zijn secondante, Kamerlid Schouten, boekten enige tijd geleden al kaartjes voor een popconcert van de Ierse band U2 in Berlijn. En daar wilden ze toch wel heel graag naartoe. Dus ligt de vorming van een nieuwe regering twee dagen stil. De twee hebben er veel voor over: woensdag zes uur in de trein heen, en donderdag weer zes uur terug.

Een GroenLinkser die een papadag heeft en CU-Kamerleden die naar een popconcert gaan. Je zou het eerder andersom verwachten.

Toch ligt het kennelijk een slagje ingewikkelder. Segers heeft geen papadag meer nodig, want zijn drie dochters zijn al jongvolwassen. En tja, wat je er ook van vindt, Segers is al jaren fan van de popgroep. Dat heeft voor hem zelfs een religieuze dimensie.

Wie video’s bekijkt met optredens van U2 kan niet anders dan concluderen dat er qua muziekstijl niet veel onderscheid is met seculiere popmuziek. Dezelfde instrumenten, dezelfde beats en hetzelfde volume. Maar wie verder snuffelt op het wereldwijde web komt wel enkele dingen tegen die de band onderscheidt van andere groepen.

God en Jezus komen geregeld in hun teksten voor. Maar zeker in niet alle. De zanger van de band, Bono, zei eens over het onderscheid tussen christelijke en niet-christelijke muziek: „Heel de schepping roept Gods naam uit. Maar je hoeft de sticker God niet op elke boom te plakken. Dat een lied niet expliciet christelijk is, maakt nog niet dat het geen spiritueel lied is.”

Het is enigszins vergelijkbaar met ”The Passion”, die de EO rond Pasen opvoert. Naar overwegend seculiere teksten van popmuziek kunnen mensen met een christelijke antenne luisteren en er dan een christelijke inhoud in horen.

U2 heeft weinig overeenkomsten met christelijke aanbiddingsmuziek. Bono: „Alleen al in de bedevaartspsalmen, Psalm 120 tot 134, vind je liederen over vrede, bescherming, vreugde, woede, verdriet, nederigheid en eenheid. Waarom vind je die breedte niet in christelijke muziek? Aanbiddingsmuziek schiet daarin tekort. Ik wil liederen horen over rechtvaardigheid. Ik wil de woede over onrecht horen.”

Segers kan met zo’n christelijke antenne luisteren naar dit lawaai. In EO-Visie zei hij daar eens over: „Bij U2 raken aarde en hemel elkaar nog steeds regelmatig.” (Gerard Vroegindeweij)