Binnenland

Een huwelijk na „een pleister, een gaasje en wat verband”

De vonk tussen ds. J. Prins en J. P. Prins-Flipse sloeg over in het Zwitserse Saas-Grund. „Aan de basis van onze relatie lag het verlangen om samen te mogen leven in Zijn dienst.”

3 July 2017 10:59Gewijzigd op 16 November 2020 10:56
Een vakantieongelukje dreef ds. J. Prins  in 1980 als het ware in de armen van zijn toekomstige vrouw. Inmiddels is het predikantenechtpaar 36 jaar getrouwd. beeld Sjaak Verboom
Een vakantieongelukje dreef ds. J. Prins in 1980 als het ware in de armen van zijn toekomstige vrouw. Inmiddels is het predikantenechtpaar 36 jaar getrouwd. beeld Sjaak Verboom

„En zo wat gij begeren zult in Mijn Naam dat zal Ik doen, opdat de Vader in de Zoon verheerlijkt worde.” Over deze Bijbeltekst uit Johannes 14 hoorde mevrouw Prins-Flipse in 1978 een preek. „Deze woorden hebben veel voor mij betekend”, zegt de domineesvrouw in de pastorie van het Zuid-Hollandse Ouderkerk aan den IJssel. „Diep in mij ontwaakte een verlangen om in de dienst van de Heere te mogen leven. Maar welke invulling ik daaraan zou kunnen geven, wist ik toen nog niet. Ik dacht: Misschien trouw ik ooit met een zendeling of een evangelist.”

Trouwen deed de bejaardenverzorgster uit het Noord-Hollandse Assendelft, maar haar man was toen nog geen verkondiger van het Woord. „Ik was planner op het kantoor van de Melkunie in Woerden”, blikt hij terug.

Juweeltje

De zomer van 1980 brak aan en zowel hij als zij ging op zoek naar een vakantiebestemming. Het werd een Daniëlkamp in Saas-Grund in Zwitserland, georganiseerd door de Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten (JBGG). De vakantiegangers streken neer in Mon-Bijou, dat mijn juweeltje betekent. Het vakantiehuis was in die tijd een vast onderkomen van de JGBB.

In Zwitserland werden de twee ingedeeld bij dezelfde Bijbelstudiegroep. Tijdens de groepsgesprekken ontstond een klik. Of er toevallige vakantiegebeurtenissen waren die de kennismaking in een stroomversnelling brachten? Hij: „Wat noem je toeval? Op een dag zat ik boven in de bergen uit te blazen van een beklimming, toen er ergens boven mij een grote kei losschoot. Die rolde naar beneden voordat ik kon reageren, precies over mijn hand. Mijn middelvinger lag helemaal open, tot op het bot. Snel werd er geroepen om het aanleggen van een noodverband en mijn vrouw was daarvoor als werker in de zorg natuurlijk de eerst aangewezene. En ik moet zeggen: ze deed het heel vakkundig.”

In een gedicht van twee A4’tjes lang, gewijd aan de ontstane liefde, blikt mevrouw Prins terug op haar snelle, verpleegkundige inzet en de daaropvolgende nazorg. De kernzin: „Na die ene zorgactie volgde er meer, verband en pleisters verschonen, keer op keer. Zo konden een pleister, een gaasje en wat verband, verbinding leggen tot naderhand!!”

Hij: „Na de vakantie groeide bij ons allebei op basis van Schriftlezing en gebed de overtuiging dat we voor elkaar bestemd waren. In het ongelukje met die steen hebben we achteraf de leiding van de Heere mogen zien.”

Gods leiding ervaarde het paar eveneens toen ze dertien jaar na hun huwelijk, inmiddels gezegend met drie kinderen, verhuisden naar het Zeeuwse Sint Annaland. Hij trad daar part-time in dienst van de plaatselijke hervormde gemeente als pastoraal medewerker en begon een theologiestudie aan de Universitaire Faculteit voor Protestantse Godgeleerdheid in Brussel.

In 2003 werd hij bevestigd in zijn eerste gemeente in Randwijk, in de Betuwe. „Zo ging mijn diepste wens toch nog in vervulling”, zegt de domineesvrouw. Samen met hun vijf kinderen bezocht het echtpaar Saas-Grund nog tal van keren. Hun oudste dochter hield er een liefde voor de bergen aan over. Zij: „Ze zegt weleens: Ma, als ik geen berg heb gezien heb ik geen vakantie gehad.”

Huwelijkscatechese

In zijn huidige gemeente in Ouderkerk aan den IJssel bereidt de predikant zich met zijn vrouw voor op het verzorgen van huwelijkscatechese. Vormt het verhaal van de vakantieliefde bruikbaar lesmateriaal? Zij: „Aan de basis van onze relatie lag het verlangen om samen voor Zijn dienst te mogen leven. Ik hoop door te geven dat de Heere ons daarin gezegend heeft.”

Hij: „We willen ook in praktische zin wijzen op het belang van communicatie in het huwelijk. Als er geen tijd meer is voor elkaar kunnen onuitgesproken verwachtingen of verwijten ongemerkt het huwelijksleven gaan beheersen. Dat is niet goed. Trouw zijn aan elkaar betekent ook: tijd voor elkaar nemen. Hoe druk het ook kan zijn met studie of werk.”

Ds. J. Prins (60) en J. P. Prins-Flipse (57) uit Ouderkerk aan den IJssel

… ontmoetten elkaar in Zwitserland tijdens een zomervakantie in 1980

… trouwden op 2 juli 1981 in Westzaan

… kregen vijf kinderen en vier kleinkinderen

zomerserie Ver-liefd

Deel 3 in een serie over vakantieliefdes die duurzaam bleken te zijn: ds. J. Prins en J. P. Prins-Flipse. Zaterdag deel 4. Zie ook rd.nl/vakantieliefde.

Meer over
Ver-liefd

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer