Het levenloze lichaam van Barbra de Jong werd 16 september 2002 gevonden in de Zuid–Willemsvaart in Weert. Ze was met 32 messteken om het leven gebracht. De verdachte ontkent de moord. Toch is het volgens advocaat–generaal C. Revis duidelijk dat hij de dader is.

Van E. en zijn vrouw waren goed bevriend met het slachtoffer en de man met wie zij samenwoonde. Beide stellen hadden relatieproblemen. De Jong had de verdachte in vertrouwen verteld dat ze bij haar vriend wilde weggaan. Van E. was smoorverliefd op De Jong en hoopte dat ze na het verbreken van haar relatie met hem verder wilde. Het slachtoffer werd echter verliefd op een ander en Van E. zou dat niet hebben kunnen verkroppen. Of, zoals de advocaat–generaal het verwoordde: „Als ik haar niet kan krijgen, dan hij ook niet".

Hard bewijs tegen E. ontbreekt. Niettemin wijst zoveel in zijn richting, dat de advocaat–generaal moord bewezen acht. Zo heeft de 33–jarige man een slecht alibi. Hij zegt dat hij thuis was toen De Jong verdween. Zijn echtgenote bevestigt dat, maar verklaart op details afwijkend van haar man over wat er die avond en nacht heeft plaatsgevonden.

Een ander aspect is de Mercedes van de verdachte. Diverse getuigen hebben van de broer van Van E. gehoord dat de auto na de verdwijning van De Jong bijzonder grondig is gereinigd. Ook beweren getuigen dat de auto naar België is gebracht voor de sloop, terwijl de vrouw van de verdachte hem als gestolen heeft opgegeven.

Advocaat J. Boksem pleitte voor vrijspraak. Volgens hem zijn er te veel aanwijzingen dat Van E. niet de dader was. De raadsman zei dat er ook andere verdachten zijn, onder wie de vriend van het slachtoffer en een vrouw met wie hij vreemd ging. Het politieonderzoek zou te veel op Van E. gericht zijn geweest.

Uitspraak over twee weken.