De christendemocraat Kohl was bondskanselier van 1982 tot 1998; tot 1990 alleen van West-Duitsland en na de val van de DDR van het herenigde Duitsland. Dat leverde de man met de imposante gestalte de bijnaam ‘Kanzler der Einheit’ op. De Britse premier Margaret Thatcher en Sovjet-leider Michail Gorbatsjov sputterden na het omverhalen van de Berlijnse Muur enige tijd tegen, vergeefs. De Amerikaanse presidenten George H.W. Bush en Bill Clinton noemden Kohl de ‘grootste Europese leider van de tweede helft van de 20e eeuw’.

De langstzittende kanselier sinds de Tweede Wereldoorlog was een drijvende kracht achter de introductie van de euro. Hij overtuigde ook de grootste sceptici ervan de gekoesterde Duitse mark in te ruilen. Kohl onderhield een uitstekende band met de Franse president François Mitterrand en ze werkten nauw samen bij het streven naar Europese integratie.

Emmanuel Macron, de huidige pro-Europese president van Frankrijk, prees Kohl vrijdag als „zeer groot Europeaan. Meester van het verenigde Duitsland en de Duits-Franse vriendschap”. De Nederlandse premier Mark Rutte reageerde in vergelijkbare bewoordingen. „Duitsland verliest een groot staatsman. Helmut Kohl heeft als bondskanselier van de eenheid een stempel gedrukt op de Duitse en ook de Europese geschiedenis.”

Voordat hij bondskanselier werd, was Kohl minister-president van de deelstaat Rijnland-Palts (1969-1976). In de periode 1973-1998 was hij voorzitter van de CDU. In 2000 trad Kohl terug als erevoorzitter van de partij wegens zijn rol in een geruchtmakende affaire over illegale sponsoring van de CDU. Hij weigerde de namen van de geldschieters bekend te maken omdat hij hun zijn erewoord had gegeven.

De laatste jaren van zijn leven kwakkelde Kohl met zijn gezondheid. Hij onderging enkele zware operaties en zat in een rolstoel.