Dat betoogde pater Daniël Maes dinsdagavond in Tilburg bij de presentatie van zijn boek ”Hoe een paus gelijk kreeg. Nieuwe perspectieven na een halve eeuw contraceptie” (uitg. De Blauwe Tijger, Groningen). De desbetreffende paus is Paulus VI, die in 1968 zijn verguisde encycliek ”Humanae vitae” publiceerde waarin hij de anticonceptie afwees. Kerk en wereld kreeg hij over zich heen, omdat de pil destijds symbool stond voor de bevrijding van de vrouw.

Niets bevrijding, stelde de Belgische nobertijn Maes, die in Syrië woont, dinsdag. „Over anticonceptie is nooit nagedacht, noch in de theologie, noch in de geneeskunde. In het begin wilde geen farmaceutisch bedrijf de pil in gebruik nemen. De geneeskunde was er immers om te genezen en niet om ziek te maken, zeker niet wat zo krachtig en mooi is: de menselijke vruchtbaarheid. Nu worden er vele miljoenen aan verdiend. Nooit is er in de geschiedenis van de mensheid zulk een succes geweest als de pil, zodat je kunt spreken van een anticonceptieve roes. De pil is nog steeds het gouden kalf dat aanbeden wordt. Theologen wilden elkaar overtreffen, hoe goed de pil in moreel opzicht was, en geneeskundigen sloten zich daarbij aan, terwijl ze wisten dat er zeer veel nadelen aan verbonden zijn en nu ontdekken dat de pil de meest voorkomende en gevaarlijke kankerverwekkende stoffen in zich draagt.”

Vergissing

Wat nu te doen? „Bekennen dat we ons vergist hebben”, vindt Maes. „Anticonceptie is een objectief kwaad. Zij is de grootste catastrofe voor lichaam en geest gebleken. Anticonceptie is het weigeren van de verantwoordelijkheid voor het eigen handelen, wat consequenties heeft voor abortus en euthanasie, die de eigen verantwoordelijkheid ontkent voor het beginnende leven en het einde van het leven.”

De eerste oorlog, aldus de pater, was gericht tegen God, de tweede tegen de soevereiniteit van het land –wat volgens Maes gebeurt in Syrië „dankzij” de internationale coalitie–, de derde tegen de eigenheid van het gezin en de vierde tegen de identiteit. „Kinderen moeten straks kiezen of ze een jongen of meisje willen worden. Het is te zot om los te lopen. Dat is niet waar de kinderen om vragen, maar een keuze die hun is opgedrongen. We zijn de takken aan het afzagen waar we op zitten. Laten we meer moedige christenen worden, zoals de eerste christenen. Het Romeinse Rijk kon hen niet veranderen. De eerste christenen moesten vechten, die tijd komt misschien terug.”

Christelijk geloof stimuleert onze verantwoordelijkheid en ons verstand om het leven zo mogelijk te veredelen, gaf Maes aan. „Ieder leven is onvoorwaardelijk zinvol en waardig. Ieder mens heeft levenskwaliteit. De menselijke waardigheid begint met de conceptie en ligt hierin dat we geschapen zijn naar Gods beeld en gelijkenis. Die waardigheid kan door niets opgeheven worden, zelfs niet door de zonde, want ook dan blijft Gods aanwezigheid in ons leven. De hel is daar waar die toegang compleet afgesloten is.”

Maes bepleitte „de rijkdom van de evangelische kerkelijke leer” over het huwelijk, die zich kenmerkt door onvoorwaardelijke zelfovergave, wat weer een afspiegeling is van de Drie-eenheid. Mensen moeten volgens de pater terug naar wat paus Johannes Paulus II noemde: de theologie van het lichaam. „Het lichaam is een sacrament. Er is geen hogere waarde en uitdrukking van het leven omdat alles via het lichaam tot ons komt. Het probleem is dat het kwade door de geest tot ons komt. De kerkelijke leer is zo mooi om jonge mensen aan te bieden. Die leer geeft hun dynamiek. Laten we oog krijgen voor de natuurlijke methoden van gezinsplanning die nu een wetenschappelijke basis krijgen. De efficiëntie is veel groter, zij is gratis en men kan als man en vrouw zelf in alle openheid en vrijheid de vruchtbaarheid regelen.”

Morgen in Kruispunt een interview met pater Maes.