Toch kent het een hechte structuur: het beginthema komt telkens in verschillende vermommingen terug en bindt zo de delen samen. Vanwege de overrompelende virtuositeit is het een van de moeilijkst speelbare concerten uit de literatuur.

Daar heb je dus een toppianist voor nodig. En dat is de Canadees Marc-André Hamelin. Techniek vormt geen enkel probleem voor hem. Daarbij is zijn spel helder en analytisch. Er worden geen noten weggemoffeld. Dat is goed hoorbaar doordat de piano prominent het geluidsbeeld bepaalt. Nadeel daarvan is dat het fraai spelende London Philharmonic te veel op de achtergrond blijft. De geluidskwaliteit van de opname is overigens uitstekend.

Alle positieve kwaliteiten ten spijt mis ik soms bevlogenheid in Hamelins spel. Hij slaagt er niet steeds in de spanning vast te houden. Soms ligt dat aan het tempo. Zo verloopt de finale nogal statisch, wat niet strookt met het vrije, rapsodische karakter van dat deel. Een vergelijking met het gepassioneerde spel van Yuja Wang op de recente liveopname met dirigent Gustavo Dudamel ligt voor de hand en pakt niet in Hamelins voordeel uit.

Bijzonder is wel weer de koppeling met het onbekende tweede pianoconcert van Nikolai Medtner, vriend van Rachmaninov. Een aanstekelijk werk met een klassieke structuur, waarbij Hamelin zich prima thuis voelt.

Al met al geen slechte keus voor liefhebbers van laatromantische muziek, ondanks enkele kanttekeningen.

Medtner – Rachmaninov – Piano Concertos, Marc-André Hamelin – London Philharmonic Orchestra o.l.v. Vladimir Jurowski; Hyperion (CDA 68145); € 15,25 meer informatie: www.hyperion-records.co.uk