De onvrede in de samenleving kán zijn partij, de PVV, niet oplossen, stelde één van de drie sprekers, PVV-senator Dercksen. „Als het kabinet er komt dat nu beoogd wordt, dan gaat het geheid mist. Of er nu een combinatie met GroenLinks komt of met de ChristenUnie, er komt straks meer asiel en meer Europa. En dus nog meer onvrede.”

Toch zou Dercksen wel iets weten waarvan de samenleving beter wordt: „Meer eisen stellen aan nieuwkomers, waardoor ze beter integreren.” Dat integratie op zich mogelijk is, weet hij. „In de plaats waar ik woon, woont een Turks gezin: dat zijn de grootste schatten van het dorp. Ze komen vaker in ons café dan ik.”

De Joods-christelijke traditie verdient het volgens Dercksen om verdedigd te worden. Dat leidt meteen tot vragen van de andere twee sprekers, GL-senator Ganzevoort en zijn SGP-collega Van Dijk. Ganzevoort: „Juist opkomen voor de vreemdeling en het betonen van gastvrijheid zijn elementen uit die traditie die voor mij zwaar wegen, maar die ik mis bij de PVV.” Van Dijk: „Bij de PVV lijkt de joods-christelijke cultuur begonnen in 2001 met het homohuwelijk. Maar door mee te werken aan het elimineren van de gewetensbezwaarde trouwambtenaar verzet die partij zich juist tegen fundamentele christelijke waarden.”

Volgens Van Dijk staat de samenhang in de maatschappij mede onder druk door het steeds meer wegvallen van het christelijk geloof. „Dat geloof betekent immers een zekere relativering van het hier en nu. Het geloof erkent de gebrokenheid van de samenleving en dat het volmaakte op aarde niet te bereiken is. Tenslotte bewerkt het christelijk geloof solidariteit die de diverse economische klassen overstijgt.”

Van Ganzevoort wilde Van Dijk vrijdag weten of hij gelooft dat aloude christelijke waarden, die onze samenleving dragen, kunnen voortbestaan als steeds minder burgers echt geloven. „Kun je onze waarden vasthouden zonder externe bron?” „Nee”, denkt Ganzevoort. „Het kan niet zonder externe bron. Maar als ik met islamitische of boeddhistische studenten spreek, hébben ook zij hun externe bron.”

Een manier om samenhang te herstellen, is volgens Ganzevoort het benadrukken van gemeenschappelijke, betekenisvolle tradities. „Neem 4 en 5 mei. En zelfs Koningsdag vind ik als republikein een mooie.”

Dat is echter tegen het zere been van Dercksen. „Kom mij niet aan met 4 en 5 mei. Dodenherdenking wordt in ons land steeds meer ontwijd. Tegenwoordig moeten we vooral gaan herdenken dat Nederland óók is bevrijd door een groepje Marokkanen. Dat staat zelfs in schoolboeken. Maar dat is grote onzin. In Utrecht wordt op 5 mei de Marokkaanse vlag gehesen. Want anders wordt er door Marokkaanse jongeren met de kransen gevoetbald. Schandalig.”