Het aantal bezoekers van de Wegwijsbeurs liep de afgelopen jaren fors terug: van 77.800 in 2007 naar 30.095 vorig jaar. Onder meer de economische crisis hakte er flink in.

„Andere beurzen en evenementen hebben de weg omhoog inmiddels weer gevonden”, constateert de externe marketingdeskundige René Hanssen. Onder zijn leiding moet de reformatorische beurs aanhaken bij die landelijke trend.

Hoe zet u Wegwijs weer op de kaart?

„De kern van Wegwijs wordt ”samen beleven” en ”elkaar ontmoeten”. De oude beurs was als de markt in een dorp waar je heen ging om een tasje sinaasappels te kopen. Er was weinig meer te beleven. De nieuwe beurs biedt bezoekers een leuk dagje uit. Mensen komen niet alleen om te kopen, maar vooral voor nieuwe producten en inspiratie.”

Zo’n ervaring kan een woonboulevard toch ook leveren?

„Daarom moet Wegwijs een kwalitatief beter dagje uit bieden dan een zaterdag rondhangen op een woonboulevard.”

Hoe doet u dat?

„Wegwijs richt zich onverminderd op de reformatorische achterban. We hebben gekozen voor een opzet met zes themapleinen met veel aandacht voor beleven en ontmoeten. Daarin zijn alle onderwerpen ondergebracht die gezinnen aan de keukentafel met elkaar bespreken, zoals school, opvoeding, kleding, meubels en lifestyle.”

Beleven en ontmoeten. Hoe dan?

„Wegwijs inspireert generaties. Die slogan geeft aan waar we heen willen. Op de beurs ontmoeten generaties elkaar in één ruimte, hoewel hun interesses ver uit elkaar kunnen liggen. Ik zou graag zien dat kleindochters aan hun oma uitleggen hoe een iPad werkt; en andersom dat oma haar kleindochters ouderwets groente en fruit leert wecken.

Je kunt de beurs zien als een driedimensionale Terdege, georganiseerd door het RD. Wegwijs bestaat al sinds 1984. We willen de beurs positioneren als autoriteit op beurzengebied, zoals ook het RD een autoriteit is binnen reformatorisch Nederland. Vergelijkbaar met de manier waarop bladenuitgever Sanoma vorm geeft aan Libelle-dagen of Margriet-dagen.”

Blijft Wegwijs wel een gezinsbeurs?

„De echte beurs voor het gezin bestaat niet. Zo’n beurs zou zich moeten richten op het gezin; per saldo richt je je dan op niemand. Wegwijs heeft zich jarenlang als gezinsbeurs kunnen presenteren, maar is inmiddels ingehaald door de werkelijkheid. Het concept is gekopieerd door de Familiedagen in Hardenberg en Gorinchem; en met name de generatie tussen de 18 en de 30 jaar voelt zich er niet meer door aangesproken. Dat gaat nu veranderen.”

Wegwijs richt zich op de vrouw. Zijn mannen nog welkom?

„We spreken de vrouwen aan, dat is een bewuste keuze. In het algemeen zie je in gezinnen het volgende patroon: kinderen jengelen om ergens heen te gaan, vervolgens beslist moeder en faciliteert vader: hij rijdt en betaalt. Ook moet de man bij grotere aankopen helpen beslissen. Mannen zijn dus zeker welkom.”

Exposanten krijgen ook te maken met de nieuwe opzet. Hoe loopt dat?

„Voor hen is het één groot experiment. Zoals de redactie bepaalt waar welk artikel in de krant komt, zo neemt de beursorganisatie nu de regie over de plek waar welk bedrijf komt. Dat is wennen.

Bedrijven moeten de bezoeker een leuk dagje uit bezorgen. Ze moeten dus op een andere manier naar de beurs leren kijken: als ik alleen kom halen, krijg ik niks; hoe meer ik kom brengen, hoe meer ik krijg. De nieuwe opzet vraagt meer ondernemerschap: ze moeten moeite doen om op te vallen.”

Dat gaat zonder slag of stoot?

Hanssen glimlacht. „Een deelnemer wilde aanvankelijk niet op het themaplein Kerk en maatschappij staan. Dat was „saai.” Liever zou hij een plek krijgen bij een kledingstand, want daar komen de meeste mensen. Ik zei toen: „Je zegt hiermee twee dingen over jezelf. Ik ben saai. En ik lift mee op het succes van anderen en ben dus een parasiet. Als iedereen zo redeneert als u kan de beurs morgen sluiten.” Dat komt even hard aan, maar mensen gaan wel nadenken.”

Vertegenwoordigers van goede doelen die bezoekers aanschieten om hen donateur of lid te maken; is dat ook voorbij?

„We willen de bezoekers een gezellige dag bezorgen. Ik ervaar het als een ongemakkelijk moment als ik op een beurs gevraagd wordt om abonnee te worden van een krant, om donateur te worden van een goed doel. Ik kijk weg, loop om en negeer. Ze kunnen veel beter het boegbeeld van hun organisatie een gloedvol betoog laten houden. Daarmee interesseer je mensen pas echt voor je goede doel.”

Een heuse revolutie op de beursvloer.

„Dat willen we juist voorkomen. We proberen Wegwijs herkenbaar te houden voor de loyale bezoeker. Een themaplein zal dus geen ”Fashion and beauty” gaan heten, maar Mode en verzorging.”