Meer dan duizend Palestijnse gevangenen zijn een hongerstaking begonnen. Ze geven gehoor aan de oproep van de bekendste gedetineerde onder hen, Marwan Barghouti, om de maaltijden te laten staan.

Momenteel zitten volgens Palestijnse bronnen 6500 Palestijnen gevangen. Van hen zijn er 500 veroordeeld tot levenslang. Verder bevinden zich er onder hen 300 die jonger zijn dan 18. Ook horen 13 parlementsleden tot de groep, 28 journalisten, 56 vrouwen en honderden zieken. En dan zijn er nog 500 „administratieve gevangenen” die achter de tralies zitten. Zij zijn niet veroordeeld door een rechtbank.

De hongerstakers eisen een einde aan martelpraktijken, aan oneerlijke rechtspraak, medische verwaarlozing, vernederingen, eenzame opsluitingen, administratieve detentie, aan arrestatie en opsluiting van kinderen en ze eisen verbetering van hun rechten.

Palestijnen spreken van „politieke gevangenen”, ook al hebben ze in sommige gevallen doelbewust burgers vermoord. In hun optiek zijn het „helden” die een prijs betalen voor hun strijd tegen de 50-jarige „bezetting.” Israël beschouwt hen echter als terroristen of personen die om een andere reden een straf hebben verdiend.

Ook de visie op Barghouti loopt sterk uiteen. Israël beschouwt hem als een terrorist die terecht tot levenslang is veroordeeld voor zijn betrokkenheid bij vijf terreuraanslagen met dodelijke afloop, waaronder de moord op een Grieks-orthodoxe priester. Maar veel Palestijnen zien hem als dé politieke leider.

Begin deze week was de hongerstaking groot nieuws, maar de laatste dagen is dat niet meer het geval. Israël kan zich nu voorbereiden op mogelijke scenario’s. Verschillende ontwikkelingen zijn denkbaar de komende weken.

Zo zouden de autoriteiten kunnen overgaan tot de omstreden methode van dwangvoeding als de medische toestand van de doorzetters verslechtert. Bij een van de gevangenissen werd al een veldhospitaal geplaatst.

Een andere optie is dat Israël gedeeltelijk toegeeft aan de eisen om de actie te breken. Het kan ook zijn dat Israël vervroegde vrijlating belooft aan hongerstakers, mits ze weer gaan eten.

Er bestaat risico dat één of meer hongerstakers overlijden. Dat is een scenario dat Israël moet zien te voorkomen. De kans is dan groot dat er op grote schaal geweld uitbreekt.

Een laatste optie is dat Israël een aantal Palestijnse gevangenen op vrije voeten stelt, onder wie Barghouti. Als Israël deze overigens onwaarschijnlijke stap neemt kan Barghouti de macht overnemen en zeggen dat hij met Israël wil onderhandelen over een tweestatenoplossing.

Voor dit laatste scenario hoeven politici die zich verzetten tegen een Palestijnse staat niet bang te zijn. Onderhandelen over een tweestatenoplossing en een vredesoplossing bereiken zijn verschillende dingen. De praktijk heeft dat allang geleerd.