Roelof Jan groeide op op een schip. En ook zijn beide opa’s, een oom, een neef en achterneven varen. Hij twijfelde nog even over de richting ict, maar meldde zich na de middelbare school toch aan voor de zeevaartschool. „Op het Deltion College in Zwolle hebben ze een mbo-opleiding maritiem officier. Het is een brede opleiding waarbij je van alles leert over navigeren. Ook is er veel aandacht voor meteo en de machinekamer. Verder leer je bijvoorbeeld hoe je je lading goed vastzet, stuwen noem je dat.”

Het zeeleven trekt Roelof Jan. „Het is een mooi en uitdagend beroep waar je veel mensen wereldwijd mee kunt helpen. Hoewel het avontuur ook wel trekt. Het is geweldig om andere landen te ontdekken.”

Tijdens zijn stage voer Roelof Jan mee op een schip dat vooral stukgoederen vervoert. „Als stagiair loop je meestal met een stuurman of machinist mee, zij begeleiden je aan boord en beoordelen je activiteiten.”

Het liefst zou hij later op de brug komen te staan, als tweede of eerste stuurman. Misschien ooit als kapitein. Waarom? „Deze functies geven je steeds meer verantwoordelijkheid aan boord.”

Zeeziek is hij nooit geweest, hoewel het op zee er soms wel heftig aan toe kan gaan. Dat is voor hem geen reden om zijn droom vaarwel te zeggen. „Natuurlijk kan er altijd wat gebeuren, maar tijdens je opleiding word je getraind, zodat je, indien nodig, de juiste beslissingen kunt nemen.”

serie Zeebonken

Over mensen die leven met de zee.