Zo niet organist Gerben Mourik en hoboïst Han Kapaan, die in de Markuskirche van Kassel (Duitsland) de cd ”Cum Passione” opnamen. Het uit 1962 stammende Boschorgel in deze kerk is een tamelijk strak klinkend instrument – helder en doorzichtig. Dat blijkt bijvoorbeeld in de variaties over een thema van Purcell van Jac. Bonset, waarbij het orgel solo te horen is. Het is een palet van de klankkleuren die het orgel rijk is: heldere fluiten, sprankelende vulstemmen. Sommige mensen zullen de vulstemmen scherp noemen.

Ook vanwege de keuze van de werken is dit geen cd met ‘de romantische hobo’. Eerst een vrolijk dansend ”Couvre Feu” van Adrien Barthe; dan volgen Gabriel Fauré en J. S. Bach. In Bachs aria uit cantate BWV 24 –”Ein ungefaerbt gemute”– klinkt een mooi samenspel van de hobo en de tongwerken van het orgel.

Juist bij zo’n samenspel heb ik wel vragen over de plaats van de instrumenten in de kerkruimte. Het lijkt alsof de hobo ruimtelijker klinkt dan het orgel. Staan ze misschien ver van elkaar af? Of is het een kwestie van keuzes op het mengpaneel? De hobo krijgt de gelegenheid om zich in volle schoonheid te openbaren, het orgel blijft wat op de achtergrond.

Op het schijfje verder onder andere werken van de Nederlandse componisten Arie J. Keijzer en Paul Christiaan van Westering. Daarmee is het 20e-eeuwse klankidioom goed vertegenwoordigd. De improvisatie van Mourik sluit daarbij aan.

Cum Passione – Gerben Mourik (orgel), Han Kapaan (hobo); OGW Records (OGW 160913); € 14,95; bestellen: www.gerbenmourik.nl