Dat blijkt uit cijfers van 2013 tot en met 2016 die op verzoek van het ANP door het ministerie van Defensie zijn vrijgegeven. De meeste van de in totaal ongeveer 80 meldingen en aangiften zijn van de afgelopen twee jaar: 19 meldingen en 7 aangiften in 2016 en 22 meldingen en 7 aangiften in 2015.

Dat was een stijging ten opzichte van de jaren ervoor. In 2013 kwamen 5 meldingen binnen en is 3 keer aangifte gedaan. In 2014 ging het om 15 meldingen en 3 aangiften.

Defensie heeft geen sluitende verklaring voor de stijging. Volgens een woordvoerder is aandacht voor buitenlandse missies „een factor van invloed”. Ook is er meer aandacht voor het melden van incidenten. „Mogelijk dat daardoor meer meldingen worden gedaan, maar een echt verband hiermee blijft moeilijk aantoonbaar.”

De cijfers geven een indicatie, maar zijn niet volledig. Militairen kunnen namelijk ook bij de politie melding en aangifte doen van bedreiging. Defensie heeft hier geen zicht op.

In de meeste gevallen gaat het om burgers die militairen bedreigen. Maar bedreigingen door andere militairen of ex-militairen komen soms ook voor. Vier keer was de partner van een militair doelwit. Zeker drie keer was sprake van bedreiging door een moslim of met een islamitisch symbool.

De aard van de bedreigingen verschilt sterk. Het gebeurt online, maar ook via een briefje op de autoruit of persoonlijk op bijvoorbeeld een NS-station. Twee keer is aangifte gedaan van volgen en afsnijden met de auto.

Voor militairen geldt sinds enkele maanden dat ze meteen 112 moeten bellen als ze in werktijd worden bedreigd, om de pakkans te vergroten. Sinds 2014 mogen militairen in het openbaar geen uniform meer dragen, vanwege een verhoogde dreiging door jihadisten.