Zo’n 8 tot 12 procent van de kinderen leeft in armoede. In 2014 waren dat 378.000 jongens en meisjes. Volgens de SER zijn de gevolgen van langdurige armoede groot. De raad vindt dat alle kinderen zoveel mogelijk een gelijke start en gelijke kansen moeten krijgen.

Ze moeten daarom een beroep kunnen doen op voorzieningen die de gevolgen van armoede compenseren. Ze moeten mee kunnen doen aan sport en culturele uitstapjes. Dit beleid moet worden aangevuld met een meer structurele en systematische aanpak van de oorzaken van armoede.

Van de arme kinderen heeft 60 procent werkende ouders. Werk is dus niet altijd een garantie tegen armoede, omdat sommige mensen te weinig verdienen met hun werk. Ze komen ook niet meer in aanmerking voor voorzieningen. De SER pleit voor een armoederegisseur in iedere gemeente, met als belangrijke taak de werkende minima in beeld te krijgen. Verder kan de armoederegisseur de vaak ingewikkelde aanvraagprocedures voor voorzieningen verbeteren.

Ook scholen zijn belangrijk voor het signaleren van armoede. Leerkrachten zijn vaak de eerste buitenstaanders die de effecten bij kinderen opmerken. Ook moeten scholen kinderen leren met geld om te gaan én de eigen bijdrage van ouders beheersbaar houden.

Vakbond FNV ziet nog meer mogelijkheden om armoede onder kinderen te voorkomen. De bond stelt dat het sociaal minimum de laatste jaren flink is achtergebleven bij de stijging van de vaste lasten. „Het is overduidelijk dat het sociaal minimum verhoogd moet worden om kinderarmoede effectief te kunnen bestrijden”, aldus FNV.

CNV wil ook meer aandacht voor armoede bij werkende ouders. Volgens CNV ligt er een taak voor werkgevers om armoede en schuldenproblematiek bij werknemers bespreekbaar te maken.