Een van de factoren die de zorg voor een ander zwaarder maakt, is het regelen van zaken met instanties. Dat kan eenvoudiger, stelt Mezzo. „Bijvoorbeeld door één plek aan te wijzen waar mantelzorgers terechtkunnen voor alles rond de zorg voor hun naasten, in plaats van de vele uitvoeringsinstanties van drie verschillende wetten.”

Gemiddeld zijn mantelzorgers redelijk tevreden over hun leven, aldus Mezzo op basis van een enquête onder zo’n 1300 mantelzorgers. Ze halen ook voldoening uit hun taak. Maar de groep die zeer intensief of langdurig mantelzorg verleent, heeft het zwaar. Mensen uit deze categorie die de vragenlijst invulden, gaven de kwaliteit van hun eigen leven gemiddeld slechts een 4,7 als rapportcijfer.

Los van het verminderen van de regeldruk is het belangrijk dat mantelzorgers tijdig hulp krijgen van anderen. „Dit kan iemand uit het sociale netwerk zijn, maar ook een professional”, stelt Mezzo. Ook gemeenten hebben hier een taak in. Zij moeten op tijd hulp aanbieden „en niet pas als het water de mantelzorger aan de lippen staat”.

Mezzo ziet ook de zogeheten kostendelersnorm graag definitief verdwijnen. Die regel bepaalt dat mensen die samenwonen minder uitkering en toeslagen krijgen. Mezzo spreekt van een ‘mantelzorgboete’.

Voor gepensioneerden die bijvoorbeeld bij hun kind intrekken, geldt de kostendelersnorm overigens nog niet. Het kabinet heeft de invoering daarvan uitgesteld tot 2019. Het volgende kabinet kan er dus nog alle kanten mee op.