Of de desbetreffende agenten in die tijd –begin jaren negentig– erg vaak schouderklopjes kregen, valt te betwijfelen. Sinds de rumoerige jaren zestig was gezag iets verdachts. De sterke arm moest het nogal eens ontgelden. Traden agenten hardhandig op, dan volgden er meteen protesten.

Vanaf de jaren negentig keerde het tij. Voor het optreden van het bevoegd gezag was weer waardering. Agenten hoefden niet zo vaak meer vernederend gejoel aan te horen en werden niet meer uitgefloten als ze de openbare orde herstelden. In Amsterdam werden de no-go-areas gezuiverd zodat de politie er weer haar werk kon doen en met een keuze voor het beroep van agent was niets (meer) mis.

Toch zijn lang niet alle sporen van de jaren zestig, zeventig en tachtig uitgewist. Er hoeft maar een luchtje aan het politieoptreden te hangen of de rapen zijn gaar. Deze week vond een eerste rechtszitting plaats tegen de twee agenten die verdacht worden van betrokkenheid bij de dood van Mitch Henriquez. De 42-jarige Arubaan overleed een dag na zijn aanhouding op een Haags muziekfestival in de zomer van 2015. Hij riep meerdere keren tegen agenten dat hij een wapen had en verzette zich hevig toen hij opgepakt werd.

Bij de aanhouding van de Arubaan is volgens het openbaar ministerie „normoverschrijdend” geweld gebruikt. Als dat waar is, is dat ernstig. Maar waarom moet de rechtbank vijf dagen voor zo’n zaak uittrekken? Het lijkt wel of er zware criminelen terechtstaan. En wat dacht u van de bedreigingen tegen de agenten op de sociale media? Iedereen werd opgeroepen om wraak te nemen op de agenten. En die bedreigingen gaan nog steeds door. Een van de dienders heeft met zijn gezin moeten onderduiken. Ook zijn kinderen waren niet veilig meer. Het leven van hem en enkele collega’s werd totaal ontwricht. Ik zeg die boekhandelaar in dit geval niet na dat de agenten het goed hebben gedaan, maar ik wens hun wel veel sterkte!