Höcke ergerde zich in een redevoering in januari in Dresden aan de manier waarop in Duitsland met het verleden wordt omgegaan. Niet de glorie van de natie staat centraal, „maar Duitsers zijn het enige volk op aarde dat een monument van schande midden in de hoofdstad heeft neergezet”.

Höcke noemde de manier waarop Duitsers met hun verleden omgaan „schadelijk” en vroeg om „een totale ommekeer in de manier waarop herinnerd wordt”. Het leidde tot heftige reacties, omdat werd aangenomen dat Höcke het naziverleden naar de achtergrond zou willen drukken.