Op doorreis naar Staphorst, waar ds. Yacco (62) zal spreken op een bijeenkomst voor ondernemers, doet hij Apeldoorn aan. De predikant is anderhalve week in Nederland. Zondag woonde hij twee diensten bij van de protestantse gemeente in Spijkenisse. Woensdag sprak hij op een gemeenteavond van de gereformeerde gemeente te Kapelle.

In de Syrische hoofdstad Damascus is de oorlog altijd tastbaar aanwezig, zegt de predikant, die in de overwegend christelijke wijk Dwela’a woont. Hij spreekt van mortieraanvallen waarbij geregeld gewonden en soms doden vallen. „Een apotheker bij ons in de buurt verloor door zo’n aanval haar beide benen.” Ook is er sprake van een toenemend gebrek aan elektriciteit en drinkwater.

In 2012 werd een deel van zijn kerk getroffen door een bom. „We danken God dat daar op dat moment niemand aanwezig was en er dus geen gewonden vielen.” Zelf zag ds. Yacco meer dan eens op een paar meter afstand een bom ontploffen. „De Heere heeft mij gespaard. Ik mag nog doorgaan met mijn werk.”

Voedselpakketten

De afgelopen jaren kreeg Damascus te maken met vluchtelingen uit andere delen van Syrië, zoals Aleppo en Homs. Eerst werden ze opgevangen in schoolgebouwen. Nu wonen ze verspreid over de stad. „Vaak huren ze met een heel gezin ergens één kamer.”

Voor ds. Yacco en zijn vier ouderlingen was het vanaf het begin duidelijk dat ze de vluchtelingen moesten helpen. „We wisten niet meteen hoe, maar dát we iets moesten doen, was zeker. Dat vraagt God van ons.”

De gemeente verstrekt één keer per maand voedselpakketten aan 300 gezinnen van vluchtelingen. Ook krijgen ze zaken als dekens, kussens en matrassen, of kookgerei. Soms is het mogelijk mensen aan medicijnen te helpen. „En aan het begin van dit seizoen deelden we 75 pakketten met schoolspullen voor kinderen uit.”

In het begin gingen gemeenteleden naar de vluchtelingen toe. Nu nodigen ze hen, mede om praktische redenen, zo veel mogelijk uit om naar de kerk te komen om hulpgoederen in ontvangst te nemen. „We hebben daar ook minimaal eens per maand een maaltijd met vluchtelingen. Dan horen we welke noden er zijn.”

De financiële middelen van de gemeente zijn beperkt. Dankbaar is ds. Yacco voor de hulp die hij krijgt vanuit het buitenland. Zo krijgt hij steun van de Nederlandse stichting Ismaël, waarvan ds. W. Visscher uit Amersfoort voorzitter is. „Daardoor kunnen we, naast het verlenen van noodhulp, bijvoorbeeld kinderbijbels van Van Dam verspreiden, die in het Arabisch zijn vertaald.”

De gemeente zoekt naar mogelijkheden om het werk uit te breiden. Zij kocht recent het pand naast het kerkgebouw aan. „Daarvan staan nog twee verdiepingen leeg. Het is mijn droom, mijn visie, dat we daar op een dag arme mensen kunnen helpen. We hopen die ruimte in de toekomst als kliniek te kunnen inrichten, om medische zorg, tandartszorg of nierdialyse te kunnen bieden.”

De kerk heeft niet alleen oog voor de materiële behoeften. „In de ene hand hebben we brood, in de andere hand het Evangelie, want bij brood alleen kan de mens niet leven. Maar we helpen iedereen, zonder voorwaarden. De mensen zijn welkom in de diensten, maar als ze niet komen, staan we ook voor hen klaar. Sommigen zien we regelmatig. We hopen dat ze worden gevangen in het net van het Evangelie.”

Doop ex-moslims

Opmerkelijk is de groei die de gemeente doormaakte. Voor de ”crisis” –zoals ds. Yacco de oorlog in Syrië steevast noemt– telde zijn gemeente 80 volwassen leden en bezochten 120 kinderen de zondagsschool. Inmiddels zijn 200 volwassenen bij de kerk aangesloten en bedraagt het aantal betrokken kinderen en jongeren 300.

„We kenden altijd al een gestage groei, maar sinds de crisis is die groter geworden”, zegt de predikant. Dit komt zowel doordat mensen die van huis uit christelijk waren bewust gingen meeleven en zich lieten dopen, als door moslims die zich bekeerden. „Vorig jaar heb ik zeven ex-moslims en een jezidi gedoopt.”

De spanningen tussen moslims en christenen in Syrië namen sinds het uitbreken van de oorlog toe, zegt ds. Yacco. Niet alle leden van zijn gemeente waren dan ook direct enthousiast toen moslimvluchtelingen in de kerk kwamen en sommigen christen wilden worden. Die gereserveerde houding is veranderd. „We hebben jaren gebeden dat God mensen zou redden. Waarom zouden we dan niet blij zijn als we dit werkelijkheid zien worden? Misschien was daar wel een crisis voor nodig.”

De predikant signaleert dat moslims die christen worden vaak drie stadia doorlopen. „De eerste is dat ze de islam verwerpen, wellicht vanwege de daden van IS of jihadisten. Dan is er een stadium waarin ze op zoek gaan naar iets anders. Als ze het Evangelie horen, worden sommigen erdoor aangesproken. Niet voor niets zegt Paulus, en hij citeert Jesaja: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen!”

Integreren

Uit zijn eigen gemeente ontvluchtten achttien leden hun land. Ze kwamen terecht in onder meer Nederland, Duitsland en Polen. „Ze gingen mee met een stroom vluchtelingen die destijds uit Syrië vertrok, vanuit de gedachte: Als we nu niet gaan, kan het later misschien niet meer.”

Deze week ontmoette ds. Yacco Syrische vluchtelingen in Nederland. Zijn boodschap aan hen is dat ze zich moeten inspannen om goed te integreren. „Anders blijf je je altijd een vreemdeling voelen in het land dat je gastvrij heeft ontvangen.” Voor de predikant zelf is een vertrek uit Syrië geen optie. „Zolang daar gemeenteleden van mij zijn, ga ik niet weg. Mijn roeping ligt daar.”

Levensloop ds. Samir Yacco uit Damascus

Ds. Samir Yacco (62) groeide op in een christelijk gezin in de Syrische stad Homs. Hij studeerde Frans en –op een baptistencollege in het Australische Sydney– theologie. Vanaf 1994 werkte hij jarenlang als docent Engels en Frans op een Armeense, presbyteriaanse privéschool in Damascus met circa 320 leerlingen, waar hij de laatste jaren directeur was. „De school staat aan de Rechte Straat, waar Paulus geweest is.” Daarnaast was hij parttimepredikant van een baptistengemeente in die stad. Sinds vijf jaar dient hij deze gemeente volledig.

Ds. Yacco is getrouwd en vader van een zoon en dochter in de leeftijd van 29 en 25 jaar.