Niet alle PvdA’ers voor nieuwe stervenswet
Niet alle PvdA’ers zijn het eens met het kabinet en de PvdA-Tweede Kamerfractie dat er een stervenswet moet komen voor levensmoede ouderen, zoals minister Schippers (Volksgezondheid) onlangs voorstelde.
In het PvdA-blad Socialisme & Democratie dat maandag verscheen, pleit PvdA-publicist H. Ummelen voor landelijke brainstormsessies met als inzet de vraag „hoe we het leven van ouderen in en buiten zorginstellingen zinvoller, leuker kunnen maken.”
De dood aanbieden als antwoord op vervreemding is volgens hem een zwaktebod. „Dat zo veel ouderen het leven niet meer zien zitten, is een alarmsignaal. Je kan het alarm uitzetten, maar zo zijn we in onze partij toch niet getrouwd?”, aldus de publicist.
Ouderen dreigen de verliezers te worden van de geïndividualiseerde kennissamenleving, waarin traditionele verbanden ontrafelen, de overdracht van ervaring niet meer telt en de maakbaarheid van het leven wordt gepropageerd als het hoogste goed, waarschuwt Ummelen. „Aangemoedigd door reclame, lifestyle magazines en zelfhulpboeken, proberen mensen hun leven te modelleren rond de dominante waarden van vrijheid, zelfstandigheid en zelfontplooiing. Niets is erger dan afhankelijk worden, aangewezen zijn op anderen”, schetst hij in Socialisme & Democratie.
Hij is het eens met de recent aangetreden bijzonder hoogleraar Anja Machielse (Universiteit voor Humanistiek) die waarschuwde dat het niet genoeg is om de zelfredzaamheid van ouderen te bevorderen door belemmeringen in hun functioneren weg te nemen. Cruciaal noemt hij het bevorderen van de mogelijkheden van ouderen om sociaal verbonden te blijven. „Sociale verbindingen vormen het fundament voor een leven dat als zinvol wordt ervaren. De ervaring van zinvolheid wordt vooral bepaald door het gevoel onderdeel te zijn van een groter sociaal verband.”
Ummelen vreest dat oud willen worden impliciet de betekenis kan krijgen van een keuze. Een maatschappijkritische en gemeenschapsgerichte politieke stroming als de sociaaldemocratie moet zich volgens hem niet laten meezuigen in een discours waarin een geforceerde dood wordt voorgesteld als een blijk van autonomie.