Moslimliefde is islamhaat
Liefde voor de moslim als persoon en haat voor de islam als religie moeten samengaan, reageert Cor Verkade.
Er ontspint zich een boeiende discussie op de opiniepagina van het RD. Op 17-12 pleitten Janneke Stegeman en Alain Verheij voor een christendom zonder moslimhaat en op 22-12 reageerden Robert Plomp en Cors Visser hierop door het geheel wat te nuanceren en anders aan te zetten.
Gaarne wil ik erop wijzen dat christenen in de samenvatting van de wet geleerd hebben dat zij elk mens dienen lief te hebben als zichzelf en God boven alles. Die twee geboden wijzen ons in de richting van een moslimliefde die samengaat met islamhaat.
Juist moslims verdienen in hoge mate onze liefde, want je zult maar door welke reden dan ook geëmigreerd zijn naar een samenleving met heel andere normen en waarden, een andere dominante godsdienst met een daarop gebaseerde cultuur. Het verdient ons begrip dat een deel van de jeugd ontspoort. Zet maar eens een paar honderdduizend Nederlanders in een licht kritische omgeving met een andere taal, cultuur, weersomstandigheden, en je zult vanzelf ook een deel zien ontsporen. Christenen dienen elke moslim lief te hebben en zo liefdevol als mogelijk te groeten en te bejegenen.
Visie
Maar deze liefde zegt niets over de visie van christenen op de godsdienst van de moslims, de islam. Deze godsdienst dient als een van de grootste gevaren voor de menselijke vrijheid, jodendom en christendom zo kritisch als qua mensenrechten mogelijk is bejegend te worden. Als de westerse samenleving op dit punt haar ogen niet tijdig opent, zal zij vanzelf ervaren wat het is als de islam ook in Europa oprukt. Luther zegt bij zijn uitleg van het boek Openbaring over de zeven christengemeenten: „Nu hebben ze de Turken.” Oftewel, in gewoon Nederlands: „Nu is daar de islam.”
Van de 64 landen waar de islam in de meerderheid is, worden er 61 dictatoriaal bestuurd. De botsing tussen de aanhangers van de islam en joden en christenen wordt steeds duidelijker en het lijkt erop dat het Westen, na de twee grote wereldoorlogen te hebben gewonnen, de derde wereldoorlog aan het verliezen is.
Stelselmatig wordt een christen vanwege zijn geloof in de Heere Jezus gedood, en bij het overgrote deel daarvan gebeurt dat in naam van Allah. Daarbij gehoorzamen deze moordenaars de opdrachten die daarvoor in de Koran opgenomen zijn. Gelukkig staat er in ons heilige boek, de Bijbel, slechts oproepen om alle mensen lief te hebben, en alleen daardoor al wordt duidelijk dat de Koran een antichristelijk boek is.
Het is ons als christenen gegeven om personen te scheiden van gedrag of ideologie. In onze ethiek haten we de zonde en hebben we de zondaar lief. Iets dergelijks bepleit ik voor de islam en moslims: laten we de islam haten (leert de dichter van Psalm 139 al niet heel duidelijk: „Zou ik niet haten die U haten?”), maar de moslim liefhebben.
In het christendom rukt de gedachte op dat jood, christen en moslim dezelfde God dienen. Het antwoord op de vraag aan de islamiet of hij tezamen met joden en christenen de „God van Israël” wil dienen, is veelzeggend. Joden en christenen dienen de God van Israël, de islam dient een afgod, de maangod, die zich aan het eind der tijden zal ontpoppen als de antichrist, van wie het bekend is dat hij zijn tempel zet op de plek waar de God van Israël bij Zijn volk wilde zijn.
Voltooid
Hoewel er donkere wolken boven West-Europa hangen, hoeven we ons geen zorgen te maken: de Heere Jezus leert ons dat de vijand alleen maar het lichaam kan doden, niet de ziel. Luther leerde ons zingen: „Delf vrouw en kinderen ’t graf, neem goed en bloed ons af, het brengt u geen gewin, wij gaan ten hemel in en erven koninkrijken.” Jezus heeft beloofd terug te komen en alle dingen nieuw te maken. Vanuit de stad van de vrede, Jeruzalem, zal Hij het eeuwigdurend vrederijk op aarde brengen waarin de Heere God alles zal zijn in allen.
Tussen Zijn bijna 2000 jaar geleden op Golgotha uitgeroepen woorden „Het is volbracht” en Zijn woorden te Zijner tijd op de wolken „Het is voltooid” zal er een heftige strijd geleverd worden, maar Zijn overwinning staat vast. Daartoe kwam Hij naar aarde en daarom kunnen wij die komst naar de aarde niet voldoende op waarde schatten en ons er hier een beetje en straks voor eeuwig over verwonderen.
De auteur is directeur-grootaandeelhouder bij Van Dam, Van Dam & Verkade.
