Column (Mariska Dijkstra): Loslaten
Generaties Nederlanders hebben in hun album foto’s zitten waarop ze als kind te zien zijn met Zwarte Piet. Een man zo zwart als roet, met oorringen in en roodgestifte lippen. Die foto’s zul je tegenwoordig niet meer zo snel tegenkomen. De discussie is bekend.
Schrik niet, ik ga geen column over Zwarte Piet schrijven. Maar het voorbeeld bracht me op het volgende: hoe lastig het soms is om ideeën die je al jarenlang hebt, los te laten en er nieuwe voor in de plaats te zetten. Omdat je andere inzichten hebt gekregen. En er toch kanten aan de zaak zitten die je eerder niet zag.
Want dát is iets wat breder speelt dan alleen rond 5 december. En in elk mensenleven terugkomt. Dat je dingen voortaan anders doet, omdat je gelooft dat dat beter is.
Soms gaat het om overtuigingen die je heel bewust hebt, zoals hoe je denkt over sinterklaas en z’n hulpen. Maar vaker speelt dit onbewust. En dat vind ik interessant en eng tegelijk, omdat je die overtuigingen vaak niet opmerkt. Tot het bijna te laat is.
Ik neem even een voorbeeld. Generatieslang kan, zonder al te veel woorden, de overtuiging worden overgedragen dat je anderen altijd moet helpen. Je zag dat je moeder doen. En zij weer haar moeder. Dus help je, ook al gaat het ten koste van jezelf.
Of je werd voorgeleefd dat je altijd moet presteren. De winkelketen die je opa opzette, is daar het bewijs van. Net zoals de promotie van je vader. En je werkt totdat je bijna niet meer kunt. Omdat dat ‘moet’.
En dan komt het moment dat je opeens inziet dat presteren altijd de norm is geweest. En je nooit eens nee zegt, omdat je denkt dat het zo hoort.
Dat is het begin van een verandering. Want je wilt dat niet meer. Omdat je merkt dat je roofbouw pleegt op je door God gegeven lichaam. En je kinderen lijden onder het feit dat jij altijd maar weg bent om goed te doen voor mensen buiten de deur.
Dus probeer je je gedrag te veranderen. En dat blijkt lastig. Die eerste keer ”nee”, die voel je nog in je buik. En meer tijd met je kinderen doorbrengen, lijkt nog altijd wat onwennig. Maar uiteindelijk lukt het. En je bent er blij om. Want het “nieuwe denken en doen” is beter voor de mensen om je heen én voor jezelf.
Het lijken kleine dingen. Maar ze zijn groots, omdat je er vaste patronen voor moet loslaten. Dingen die je altijd anders deed. Ook al was dat vaak onbewust.
Brengt nadenken over sinterklaas en z’n Pieten toch nog iets goeds.
