Tijdens autorit de telefoon uit is ontspannend
Alsof hij een profetische blik had voorspelde de gereformeerde predikant Okke Jager, bekend van zijn radiotoespraken, halverwege de jaren tachtig dat de hele samenleving in de toekomst zou zuchten onder de heerschappij van de ”grijze duivel”. Daarmee bedoelde hij de telefoon. Jager hekelde in zijn tijd vooral dat de „tentakels van dit monster” de gezinnen bij voorkeur binnendrong op momenten dat de Bijbel openging of de handen voor het gebed werden gevouwen – rond het avondeten bijvoorbeeld.
Jager deed de suggestie dat christenen elkaar tussen vijf en zeven ’s avonds niet zouden bellen. „Dan moet een gezin in alle rust tijd voor God en voor elkaar kunnen nemen.” Hij waarschuwde: „Als we nu geen stappen zetten, worden we binnen tien jaar meegesleurd naar een maatschappij waarin we altijd bereikbaar moeten zijn. Dan heeft de grijze duivel zijn dictatuur gevestigd.”
Inmiddels is het zover dat iedereen in principe altijd en overal bereikbaar is. Wie vandaag de dag geen mobieltje heeft, telt niet mee. Er wordt ook min of meer van iedereen verwacht dat hij het apparaat altijd heeft ingeschakeld.
Mensen geven overigens ook zelf toe aan deze druk. Dat blijkt bijvoorbeeld als ze een gesprek zomaar onderbreken wanneer de beltoon rinkelt of jengelt. Of dat fatsoenlijk is, vraagt bijna niemand zich meer af. Evenzo is het heel normaal dat men tijdens autorijden de telefoon beantwoordt of zelfs –nog gevaarlijker– WhatsAppberichten leest en zelfs beantwoordt. Met alle risico’s van dien.
Telefoneren in de auto mag, mits men dit handsfree doet. Een toestel vasthouden is verboden. Wie dat toch doet en wordt betrapt, betaalt een forse boete.
Toch blijken veel mensen deze regel met het grootste gemak te overtreden. Wie op de weg zit, kan dat zelf constateren: auto’s die zwabberen, plotseling snelheid verminderen of ineens weer optrekken.
Het is volstrekt terecht dat de minister zoekt naar manieren om het gebruik van de mobiele telefoon tijdens het autorijden terug te dringen. Duidelijk is dat ze daarbij vormen van dwang moet kiezen. Want mensen laten zich niet door redelijke argumenten van deze gevaarlijke gewoonte weerhouden. Een slimme technische oplossing die de notoire gebruiker van de mobiele telefoon schaakmat zet, is dus nodig. Natuurlijk zullen vrijheidsminnende automobilisten bezwaar maken. Net zoals zij dat deden toen de verplichting om autogordels te dragen werd ingevoerd. Maar hier geldt dat de overheid de kwaadwillenden in bescherming moet nemen. Inderdaad met straffe hand.
Jammer dat het zover moet komen. Wat voor bezwaar is het om even vrij te zijn van de dwang altijd bereikbaar te moeten zijn? Geeft dat juist niet een stuk ontspanning? Trouwens, zou het juist niet waardevol zijn als de autorit de gelegenheid zou zijn om dingen stil te overdenken en (soms) met open ogen en de handen aan het stuur te bidden? De auto kan zo een stille binnenkamer zijn.
