Toch is dat wat er gebeurt. Commentatoren in het buitenland haalden opgelucht adem toen Merkel zich aanmeldde. Als regeringsleidster van het grote Duitsland wordt zij in staat geacht de Europese Unie door deze roerige tijden te leiden. Bovendien heeft zij bewezen Poetin tegenwicht te kunnen bieden. En met haar rustige optreden doet zij zeker niet onder voor de aanstaande Amerikaanse president Trump.

Het is overigens nog maar zeer de vraag of zij najaar 2017 voor de vierde (!) keer de verkiezingen zal winnen. In eigen land is ze namelijk minder populair dan over de grenzen.

Concurrentie heeft ze niet zozeer te duchten van de grote concurrent, de sociaaldemocratische SPD. Het maakt niet uit of die partij wordt geleid door Gabriel of door Schultz, de huidige voorzitter van het Europees Parlement, die gisteren aankondigde naar de arena in Berlijn terug te zullen keren.

Merkel heeft met name te duchten van de populistische AfD, Alternative für Deutschland. Deze partij speelt in op de gevoelens van onvrede die er onder een brede laag van de bevolking heersen.

Door de opvang van een miljoen vluchtelingen heeft Merkel zich niet populair gemaakt. Keer op keer wordt ze herinnerd aan haar woorden ”Wir schaffen das”, ”wij redden dat”.

Die vluchtelingencrisis diende zich aan nadat er de jaren daarvoor miljarden euro’s naar Griekenland waren doorgesluisd. Veel Duitse burgers die in eigen land de kloof tus-
sen rijk en arm zien groeien, begrijpen hier niets van.

De AfD roept keer op keer luidkeels dat het allemaal door Merkel komt. Die strategie werkt. In de zes laatstgehouden deelstaatverkiezingen boekte de partij flinke winst. En dat ging ten koste van de gevestigde partijen als de christendemocratisch CDU van Merkel.

Een overwinning volgend najaar is dus allerminst vanzelfsprekend. Bij de Bondsdagverkiezingen van 2013 voerde Merkel campagne met slechts drie woorden: „U kent mij.” Met andere woorden: „U weet wat ik de afgelopen acht jaar heb gedaan en bereikt en u mag meer van hetzelfde verwachten.” Zo eenvoudig zal het volgend jaar niet gaan.

Merkel heeft, zoals de Süddeutsche Zeitung aangaf, lang getreuzeld over haar kandidatuur. Zij zou het vooral uit plichtsbesef hebben gedaan. Dat siert haar. Het is te hopen dat zij voor haar moed wordt beloond. In een tijd waarin de Europese Unie op haar grondvesten schudt nu de Britten opstappen en niemand weet wat Trump met de VS van plan is, heeft Duitsland en daarmee Europa een bondskanselier nodig die de rust bewaart en zijn verstand gebruikt. Merkel bezit beide kwaliteiten in ruime mate.