„Worstel niet in je eentje met pornoverslaving”
Mensen die worstelen met een pornoverslaving moeten hun probleem niet alleen willen oplossen, maar iemand in vertrouwen nemen. Het is belangrijk dat kerken niet veroordelend, maar steunend om hen heen staan.
Dat zegt voorzitter Harko IJkema van Purity4Life, een „landelijk netwerk van christenen die vanuit hun professie en vanuit hun geloof zich inzetten om het groeiende probleem van porno/seksverslaving in kerk en samenleving tegen te gaan.”
Vrijdag belegt de organisatie, die vorig jaar werd opgericht, in Dordrecht een netwerkdag, met onder andere de Amerikaanse counselor Steve Gallagher als spreker. Bij het netwerk zijn momenteel circa 25 mensen aangesloten, vooral hulpverleners. Onder de ruim honderd bezoekers van de bijeenkomst morgen zijn ook veel pastoraal werkers, zegt voorzitter IJkema, stafmedewerker bij De Hoop ggz, die in het verleden zelf enkele jaren pornoverslaafd was.
Hoe groot is het probleem van pornoverslaving in christelijke kring?
„Die vraag is niet goed te beantwoorden, omdat het onderwerp sterk in de taboesfeer zit. Het valt me wel op dat veel predikanten en voorgangers die ik spreek, zeggen: Dit speelt in onze gemeente. Bij De Hoop blijkt dat een groot deel van de hulpvragers relationele en/of seksueel gerelateerde problemen kent.”
Speelt het probleem zowel bij mannen als bij vrouwen?
„Op onze eerste netwerkdag, vorig jaar, kwam naar voren dat ook vrouwen ermee te maken hebben. Dat is onderbelicht. Ik vind het belangrijk dat vrouwen die hiermee worstelen dit met een vrouwelijke hulpverlener bespreken. Het lastige is dat er niet veel vrouwelijke therapeuten op dit terrein werkzaam zijn.”
Wat ziet u als de belangrijkste oorzaak van pornoverslaving?
„Een belangrijk probleem is onthechting. Iemand weet zich onvoldoende verbonden met liefdevolle mensen om zich heen, bijvoorbeeld doordat hij in zijn jeugd is afgewezen. Daardoor kan er schreefgroei ontstaan op het gebied van intimiteit en seksualiteit
Ook het ontbreken van goede voorbeelden van gezonde relaties speelt mee, evenals de invloed van moderne media, die op een opdringere wijze een onjuist beeld geven van seksualiteit.”
Welke taak hebben kerken op dit terrein?
„Bespreek het onderwerp seksualiteit op een positieve, Bijbelse manier, op catechisatie, in het jongerenwerk en met ouders. En geef een goed voorbeeld. Mijn kinderen ontmoeten in de kerk waar ze komen samenwonende stelletjes. Wat voor voorbeeld geef je dan? Heeft de Bijbel hierover niet iets te zeggen?
Ook is het van belang dat de kerk voor mensen die worstelen met pornoverslaving een veilige plek is, waar liefdevolle zorg is voor elkaar en waar ze hun moeiten open kunnen bespreken. Een pornoverslaafde zei ooit: Ik voel me veiliger in een neutrale zelfhulpgroep dan in de kerk, want in de kerk word ik meteen veroordeeld. Daar ligt een les: Laten we liefdevol openstaan voor mensen die tegen de zonde strijden en hun laten zien dat er een uitweg is.”
Wat is de grootste uitdaging voor het netwerk Purity4Life?
„We willen ons netwerk verder uitbreiden, maar het blijkt dat er in christelijke kring minder mensen op dit terrein deskundig zijn dan we hadden gehoopt. Graag zouden we in samenwerking met bijvoorbeeld de CHE onderzoeken of er mogelijkheden zijn een masteropleiding of studie aan te bieden aan hulpverleners en pastoraal werkers die zich op dit terrein willen scholen.”
Wat is uw belangrijkste advies aan mensen die worstelen met een pornoverslaving?
„Probeer dit probleem niet alleen op te lossen. Neem ten minste één persoon in vertrouwen. Dat hoeft niet altijd meteen een hulpverlener te zijn. Het zou mooi zijn als er in de kerk iemand is die bereid is het probleem samen met jou onder ogen te zien, biddend een beroep te doen op Gods genade. En die een eindje met je mee wil lopen om, met vallen en opstaan, de weg van herstel te gaan.”