Uit het verzorgde en informatieve booklet blijkt dat hij niet de eerste was. Vóór hem hadden ook Franse grootheden als Franck, Guilmant en Saint-Saëns dit genre beoefend. Dat hing samen met de opkomst van het harmonium in de 19e eeuw. Men beschouwde het als een zeer expressief instrument; het verscheen dan ook veelvuldig in de Franse salons. De muziek die ervoor geschreven werd, noemen wij nu neerbuigend ”salonmuziek”.

Het organistenechtpaar Does en Veerman en de uitmuntend presterende Mirsa Adami voeren op een aanstekelijke manier enkele van deze werken uit. Ze beschikten over het Cavaillé-Collorgel in de Philharmonie in Haarlem om het harmonium te vervangen: geen verkeerde keuze. De stukken zijn ook bepaald geen niemendalletjes. Francks Prélude, Fugue et Variation bijvoorbeeld is pas na de voorliggende versie omgewerkt tot orgelstuk, en in die vorm heeft het repertoire gehouden.

Het langste stuk op de cd is een door Does gemaakte transcriptie van de symfonische dans nummer 1 van Rachmaninov. Knap gedaan, een tikje trager dan ik gewend ben, maar zeker enthousiast gespeeld. En toch, ik mis de kleurenrijkdom van het orkest wel een beetje. Natuurlijk, is er ook een versie van Rachmaniov zelf, voor twee piano’s, maar die klinkt echt als pianowerk. Deze versie zit er een beetje tussenin.

Speciale vermelding verdient de Ballade van Dupré. Daar kunnen de musici hun virtuositeit in kwijt. Aanbevolen!

Key Connections – Salon and Symphonic music for piano & organ; Quintone Records (016001); € 20,-; www.wensmusic.nl