Directeur A. Markusse van de suikerdivisie van CSM zei donderdag niet te weten op basis waarvan de Nederlandse Mededingingsautoriteit NMa de suikerwereld is binnen gegaan. „We weten niet van welke kant de klacht komt", aldus Markusse.

Ook donderdag nog deden medewerkers van de NMa onderzoek in het kantoor van het bedrijf in Diemen. Woensdag zijn zij ook binnen geweest bij de fabriek in Breda. Ook Cosun heeft medewerkers van de NMa op bezoek gehad.

De fabrieken van deze twee concerns beheren zo goed als de gehele markt. Met de suikerbietentelers worden elk jaar weer vaste prijzen afgesproken. Van een overstap naar de concurrent is nauwelijks sprake, want de boeren leveren of aan de eigen coöperatie Cosun of telen de afgesproken quota voor CSM.

De coöperatie Cosun is de grootste met ongeveer 62 procent van de markt, het beursgenoteerde CSM heeft de resterende 38 procent. Elk jaar stelt de EU de quota vast die de landen mogen produceren. Per land wordt dat volgens een vaste verdeelsleutel toegewezen aan de bestaande fabrikanten, die het weer over hun telers verdelen. Die quota komen steeds neer op de verwachte consumptie. Als een bietenboer meer dan dit quotum van zijn land haalt, kan hij dat buiten de EU verkopen, maar wel tegen een lagere prijs.

Ongeveer 15 procent van de consumptie komt in de pakken suiker die de consument uit de schappen haalt. De resterende 85 procent van de consumptie gaat grof, fijn of vloeibaar naar de suikerverwerkende industrie. Dat zijn bijvoorbeeld frisdrank– of snoepfabrikanten of bakkerijen.

Deze zijn niet beperkt tot afname van CSM of Cosun. Ze kunnen hun grondstoffen ook halen bij concurrende bedrijven in het buitenland. Bij de suikerfabricage komen verder producten vrij als bietenpulp voor veevoer, melasse voor de alcoholindustrie of schuimaarde als mest.