Het National Snow and Ice Data Center (NSIDC) in de Amerikaanse staat Colorado, dat de ijsmetingen nauwkeurig bijhoudt, is duidelijk over de oorzaak: de klimaatverandering, die door bewoners van de aarde wordt veroorzaakt.

Deze zomer en die van 2007 besloeg het ijsoppervlak nog maar 4,14 miljoen vierkante kilometer. Vier jaar geleden kromp het ijsoppervlak zelfs tot 3,39 miljoen vierkante kilometer. De metingen per satelliet begonnen in 1979. In vergelijking met destijds is er deze zomer een ijsgebied ter grootte van de staten Alaska en Texas samen verdwenen, zo deelde het NSIDC mee.

Uit een nieuwe studie van de universiteit van Washington blijkt dat het jacht- en kweekseizoen van alle ijsberenpopulaties in het Noordpoolgebied de komende decennia ernstig ingekort zal worden. Voor de negentien groepen ijsberen zal het ijs in de Arctische Zee in de lente vroeger smelten en in de herfst later dichtvriezen.

Volgens de onderzoekers zal de smeltperiode iedere tien jaar drie tot negen dagen eerder beginnen. Het bevriezen van het zee-ijs zal gemiddeld drie tot negen dagen later starten.

Hierdoor wordt het totale jachtseizoen voor de dieren zes tot zeven weken korter. „Als deze trend zich doorzet, zullen ijsberen rond 2050 zes tot zeven ijsvrije weken meer moeten overbruggen”, aldus onderzoeker Harry Stern.

IJsberen behoren tot een van de diersoorten die het meest kwetsbaar zijn voor de klimaatverandering. Ze zijn afhankelijk van het zee-ijs om te kunnen jagen op zeehonden. Ze kunnen de zeehonden niet achterna zwemmen, maar verrassen hun prooi op het ijs. Vaak blazen ze gaten in het ijs, of breken erdoorheen met hun snuit en voorste poten. „Zee-ijs is hun platform voor het leven”, zegt onderzoekster Kristin Laidre. „Ze kunnen wel op land overleven, maar hun voedselreserves bouwen ze op op het ijs.”