Dinoire, een moeder van twee kinderen, liep in 2005 ernstige verminkingen op aan het hoofd doordat ze werd aangevallen door haar labrador terwijl ze lag te slapen. Chirurgen gaven haar een nieuwe neus, kin en mond, afkomstig van een hersendode donor. De ingreep duurde vijftien uur. Hoewel het resultaat een succes mocht worden genoemd, kampte de Française jarenlang met afstotingsverschijnselen.

Afgelopen winter werd ze ziek als reactie op een nieuwe huidtransplantatie. Toen werden er ook twee kwaadaardige tumoren gevonden, mogelijk veroorzaakt door de zware medicijnen die ze moest slikken. De familie besloot haar overlijden de eerste maanden stil te houden uit privacyoverwegingen.

Dinoire kon zich niets meer herinneren van de aanval van de hond. Pas toen ze een sigaret op wilde steken, merkte ze dat ze belangrijke delen van haar gezicht miste.

Drie jaar na de ingreep gaf Dinoire aan dat ze onzeker bleef als ze in de spiegel keek. „Voor de operatie verwachtte ik dat mijn nieuwe gezicht eruit zou zien zoals ik, maar na de operatie bleek het half mij en half haar te zijn.” Ze voegde eraan toe dat „het verschrikkelijk veel tijd kost om te wennen aan iemand anders gezicht.”

In Barcelona werd in 2010 een eerst volledige gezichtstransplantatie uitgevoerd. Artsen van het Vall d’Hebronziekenhuis gaven toen een man die bij een schietincident zwaargewond was geraakt een nieuwe huid, kaken, kin, neus, gebit en gelaatsspieren kreeg. Een team van dertig artsen was 24 uur lang bezig.