Of de kwestie rond haar mails Hillary Clinton inderdaad de das om gaat doen, is onduidelijk. Wel is helder dat haar geloofwaardigheid een forse deuk heeft opgelopen nadat dinsdag is gebleken dat ze verzuimd heeft bijna 15.000 werkgerelateerde mails aan het ministerie van Buitenlandse Zaken te overhandigen.

Die ‘slordigheid’ heeft de al lang bestaande achterdocht jegens haar versterkt. Bij een opinie­onderzoek van eind vorige week zei twee van de drie ondervraagde Amerikanen haar niet te vertrouwen. Na de onthulling van dinsdag zal dat verder zijn gezakt.

Maandag bepaalde de federale rechter James Boas dat het nieuwe pakket mails van Clinton openbaar gemaakt moet worden. Daarmee ging hij in op de eis van de conservatieve actiegroep Judicial Watch. Die zit sinds het midden van de jaren negentig de Clintons al op de hielen.

Clinton moest al eerder zakelijke e-mails die ze in de tijd dat ze minister was had verstuurd vanaf haar privéserver –hetgeen streng verboden is– openbaar maken. In december 2014 overhandigde ze 30.000 mails aan Buitenlandse Zaken. Een ander deel had ze gewist omdat dat privémail was.

De FBI heeft nadien verder gezocht, zowel op de server van Clinton als in de mailboxen van haar medewerkers. De berichten die boven water zijn gehaald, moeten nu openbaar worden gemaakt. Vooraf moet worden onderzocht of ze gevoelige informatie bevatten. Naar verwachting komt de FBI in oktober met onderzoeksresultaten. Wel heeft een woordvoerder gezegd dat een deel van de berichten „werkgerelateerd” is.

Of er dus echt een oktoberverrassing komt, blijft nog even onduidelijk. Maar in ieder geval schaadt de affaire nu al de campagne van Clinton. Dat ze als minister soms slordig was, kunnen sommige Amerikanen nog wel plaatsen. Wat hen achterdochtig maakt is dat Clinton talmde met het overhandigen van het eerste pakket mails. Dat ze berichten heeft vernietigd omdat ze privé waren, heeft nog meer achterdocht opgeroepen. Nu de FBI deze gewiste mails deels boven water heeft en zegt dat een deel van deze 15.000 berichten werkgerelateerd is (dus niet privé) is het wantrouwen bij burgers vergroot.

Daarnaast is er nog de vraag in hoeverre Hillary haar positie als minister van Buitenlandse Zaken heeft gebruikt om gelden voor de Clinton Foundation binnen te halen. Bij deze stichting hebben de Clintons hun filantropische activiteiten ondergebracht.

Hillary heeft in ieder geval de schijn tegen. Zo blijkt uit een e-mail die dinsdag openbaar is gemaakt dat ze als minister een ontmoeting had met leden van het Saudische koningshuis en met de kroonprins van Bahrein nadat dezen een forse gift aan de Clinton Foundation hadden overgemaakt. Voor Arabieren is dit volstrekt normaal; immers voor wat hoort wat. Voor Amerikanen is zoiets onverteerbaar. Het zweemt naar belangenverstrengeling. Daarnaast versterkt deze onthulling het gerucht dat de Clintons onder één hoedje spelen met islamitische landen.

Het lijkt het topje van de ijsberg. Persbureau AP maakte dinsdag bekend dat 85 van de 154 zakenlieden die destijds contact hadden met minister Clinton voorafgaand aan de afspraak forse donaties deden aan de foundation. Voor Hillary kennelijk geen probleem. Maar het strijdt met de regels.

Dat kan haar gaan opbreken als er in oktober nog meer openbaar komt. In ieder geval is één man haar dankbaar: Donald Trump. Hij spint hier garen bij. Zijn reactie dinsdag: Clinton is een leugenaar, een leugenaar en nog eens: een leugenaar.